Neuropsychologia kliniczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | SP-NKL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Neuropsychologia kliniczna |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Dzisiejsza diagnoza neuropsychologiczna służy nie tylko dokładnemu opisowi stanu klinicznego pacjenta, pomaga ocenić proces zdrowienia, ale przede wszystkim ma na celu opracowanie najskuteczniejszych metod rehabilitacji. W Polsce najdłuższą tradycję ma rehabilitacja chorych z afazją, z drugiej strony coraz powszechniej prowadzi się terapię związaną z zaburzeniami różnych funkcji poznawczych: uwagi, spostrzegania, pamięci. Celem tych wszystkich działań jest próba odzyskania utraconych umiejętności, zmniejszenie stopnia bezradności chorego i jego rodziny. Diagnoza neuropsychologiczna stanowi obecnie swego rodzaju komentarz kliniczny, uzupełniający badanie lekarskie i komplementarny do wyników technik obrazowych, które dokładnie ilustrując stan struktur mózgowych "milczą" jednak o tym, jak funkcjonuje człowiek. Wiedza zdobyta podczas wykładów stanowić będzie bazę do warsztatu terapeuty pracującego z pacjentami z deficytami mózgowymi |
Pełny opis: |
1. Struktura i funkcje półkul mózgowych, płatów mózgowych i konsekwencje ich uszkodzenia. 2. Neuropsychologiczne następstwa dysfunkcji mózgu: np. agnozja, apraksja, amnezja 3. Problematyka asymetrii funkcjonalnej półkul mózgowych. 4. Rozszczepienie mózgu: skutki chirurgicznego odseparowania półkul mózgowych. 5. Metody badawcze w neuronaukach (np. EEG, PET, fMRI) i w neuropsychologii (testy "na organikę", baterie testów). Z klinik do laboratorium: zastosowanie technik obrazowania w neuropsychologii. 6. Mózgowe podłoże procesów językowych. Patogeneza i neuropsychologiczna diagnostyka afazji. Definicja afazji. Osiowe objawy afazji. Klasyfikacja afazji. Zmienność objawów i stopień nasilenie afazji. Proces diagnozy i terapii. 7. Zaburzenia komunikacji językowej po uszkodzeniach prawej półkuli. 8. Zagadnienie plastyczności mózgu 9. Mózgowe podłoże dysleksji; kierunki diagnozy i terapii 10. Neurobiologiczne podłoże zaburzeń rozwojowych: ADHD, autyzm |
Literatura: |
Domańska, Ł., Borkowska, A.R. (2008). Podstawy neuropsychologii klinicznej, UMCS Grabowska, A., Jaśkowski P., Seniów, J. (2008). Mózgowe mechanizmy funkcji psychicznych i ich zaburzeń z perspektywy neuropsychologii i neuronauki. W: Strelau, J., Doliński, D. (red.), Psychologia, Podręcznik akademicki. Gdańsk, GWP. Walsh, V. (2008) Neuropsychologia kliniczna Walsha, GWP Kalat James W. ( 2006) Biologiczne podstawy psychologii. PWN Springer S.P., Deutsch G. (2004) Lewy mózg, prawy mózg z perspektywy neurobiologii poznawczej. Wyd. Prószy ski i S-ka., Warszawa Górska, T., Grabowska, A. i Zagrodzka, J. (red.). Mózg a zachowanie. PWN, Warszawa, 2005 |
Efekty uczenia się: |
PC1_KK_W06 PC1_KK_W09 PC1_KS_W01 Student ma podstawową wiedzę na temat budowy i fizjologii CUN. Posiada wiedzę na temat mechanizmów powstawania zaburzeń rozwojowych z uwzględnieniem wiedzy z zakresu anatomii mózgu. Student posiada wiedzę stan wiedzy na temat organizacji funkcji psychicznych w mózgu człowieka oraz metod badawczych wykorzystywanych w neuronaukach (np. EEG, PET, fMRI) PC1_KS_U01 Potrafi skojarzyć miejsce uszkodzenia CUN z zaburzeniami funkcji percepcyjno-motorycznych. PC1_KK_K01 Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę dokształcania się i rozwoju osobistego. PC1_KK_K02 Ma przekonanie o sensie zdobywania wiedzy, wartości i potrzebie podejmowania działań wspomagających rozwój małego dziecka. PC1_KK_K02 Odpowiedzialnie przygotowuje się do realizacji zadań. |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia jest zdanie końcowego egzaminu testowego 60% POPRAWNYCH ODPOWIEDZI |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.