Diagnozowanie logopedyczne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | SP-DLO |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnozowanie logopedyczne |
Jednostka: | Instytut Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji |
Grupy: |
Obowiązkowe dla II roku stud. podyplomowych: logopedia |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
6.00
LUB
5.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Przedmiot (realizowany podczas minimum 55g.) podsumowuje wiedzę i umiejętności z całych studiów. Łączy się z seminarium dyplomowym i praktyką końcową. Jego celem jest kształtowanie umiejętności diagnozowanie wrodzonych i nabytych zaburzeń mowy u osób w różnym wieku. Słuchacz dokonuje wyboru patologii mowy, która stanowi jego szczególne zainteresowanie - jednocześnie jest to wybór promotora pracy końcowej. Przygotowuje prezentację studium przypadków osoby z zaburzeniami mowy o złożonym patomechanizmie. Prezentacja zawiera: pokazanie nagrania DVD według wymaganego schematu, szczegółowe omówienie wyników samodzielnie przeprowadzonego badania logopedycznego, diagnozy wraz z uzasadnieniem, rokowań dotyczących dalszego rozwoju komunikacji dziecka (albo funkcjonowania językowego osoby dorosłej) i planu (wraz z podaniem celu terapii) usprawniania logopedycznego. |
Pełny opis: |
Tematyka zajęć zawiera: 1, Diagnozowanie i programowanie terapii logopedycznej dzieci z trudnościami w rozwoju mowy: z opóźnionym rozwojem mowy, z niepełnosprawnością intelektualną, z podejrzeniami niedokształcenia mowy pochodzenia ośrodkowego, z zaburzeniami słuchu wrodzonymi i nabytymi, z zespołami genetycznymi (sprzężoną niepełnosprawnością), z wadą porozszczepową, której towarzyszą inne zaburzenia 2. Diagnozowanie i programowanie terapii logopedycznej dzieci/osób dorosłych z poporażennymi zaburzeniami mowy 3. Diagnozowanie i programowanie terapii logopedycznej osób z ASD 4. Diagnozowanie i programowanie terapii logopedycznej osób z podejrzeniem afazji 5. Diagnozowanie i programowanie terapii logopedycznej osób po laryngektomii (jeżeli słuchacze dokonają wyboru tego zagadnienia) W ramach tego przedmiotu nie jest podejmowana problematyka dyslalii, możliwe jest podjęcie się diagnozowania dziecka z dyslalią całkowitą |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Emiluta-Rozya D. (2008). Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H.Mierzejewskiej i D.Emiluty – Rozya. W: J. Porayski-Pomsta (red.). Diagnoza i terapia w logopedii. Warszawa: Elipsa lub Emiluta-Rozya D. (2012). Formy zaburzeń mowy. W: S. Grabias, M. Kurkowski (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS. Emiluta-Rozya D. (2013). Całościowe badanie logopedyczne. Warszawa:Wyd. APS. Emiluta-Rozya D. (2013). Próba wykorzystania wybranego zagadnienia z afazjologii w poszukiwaniu patomechanizmów zaburzeń mowy u dzieci. W: Z. Zaron, J. Porayski-Pomsta (red.) Język i logopedia. IPS, Wydział Polonistyki UW. Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa. W: M. Kurowska, E. Wolańska (red.). Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii. Warszawa: Elipsa. Emiluta-Rozya D. (2016). Programowanie terapii na podstawie wyników badania logopedycznego. STUDIA PRAGMALINGWISTYCZNE, T. VIII. Grabias S., Woźniak T., Panasiuk J. (2015). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: UMCS. Iskra L., Szuchnik J. (2005). Diagnoza logopedyczna. W: T. Gałkowski T., E. Szeląg, G. Jastrzębowska (red.). Podstawy neurologopedii. Opole: Wyd. UO. Jastrzębowska G. (2005). Diagnoza i terapia rozwojowych zaburzeń mowy. W: T. Gałkowski T., E. Szeląg, G. Jastrzębowska (red.). Podstawy neurologopedii. Opole: Wyd. UO. Jastrzębowska G., Pelc-Pękała O. (2003). Metodyka ogólna diagnozy i terapii logopedycznej. W: G.Jastrzębowska, T. Gałkowski (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. t. 2 , Jauer – Niworowska O. (2009) Dyzartria nabyta. Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych. Warszawa: wyd. APS. Jauer – Niworowska O., Kwasiborska J. (2009). Dyzartria - wskazówki do diagnozy różnicowej poszczególnych typów. Gliwice: wyd. Komlogo. Jauer-Niworowska O. (2008). Rola kształtowania prawidłowego schematu ciała w terapii psychologicznej i logopedycznej dzieci z dyzartrią na tle mózgowego porażenia dziecięcego (MPD). W: J.Porayski-Pomsta (red.). Diagnoza i terapia w logopedii. Warszawa: Elipsa. Jauer-Niworowska O. (2008). Diagnoza zaburzeń dyzartrycznych z uwzględnieniem ich patomechanizmu na podstawie doświadczeń własnych i danych z literatury przedmiotu. W: J.Porayski-Pomsta (red.). Diagnoza i terapia w logopedii. Warszawa: Elipsa. Jauer-Niworowska O. (2012). Diagnoza osób z dyzartrią oparta na holistycznym podejściu do pacjenta. Nowe spojrzenie na problematykę. W: Michalik M., Siudak A., Orłowska – Popek Z. (red.). Diagnoza różnicowa zaburzeń komunikacji językowej. Kraków: Wyd. Collegium Columbinum. Jauer-Niworowska O. (2015) Kompleksowa, interdyscyplinarna diagnoza i terapia osób z dyzartriami Uzasadnienie podejścia holistycznego. W: M. Kurowska, E. Wolańska (red.). Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii. Warszawa: Elipsa. Jauer-Niworowska O., Emiluta-Rozya D. (2017). Wieloczynnikowe uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej 15-letniej pacjentki. STUDIA PRAGMALINGWISTYCZNE, T. IX. Jauer-Niworowska O., Emiluta -Rozya D. (2017). Podstawy teoretyczne diagnozy i terapii logopedycznej pacjentów z uszkodzeniami/dysfunkcjami układu pozapiramidowego. PORADNIK JĘZYKOWY”, z. 6. Krajna E., Żebryk-Stopa A. (2012) Zasady diagnostyki neurologopedycznej. W: A. Obrębowski (red.) Wprowadzenie do neurologopedii. Poznań: Termedia. Kwasiborska-Dudek J., Emiluta-Rozya D. (red.) (2020) Diagnoza i terapia małego dziecka z zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD). Gdańsk: Harmonia Universalis, Warszawa: Wyd. APS. Mirecka U., Gustaw K. (2005). Skala dyzartrii dla dzieci. Wrocław. Parol U. (1997). Dziecko z niedokształceniem mowy. Diagnoza, analiza, terapia. Warszawa: WSiP. Schopler E., Reichler R,J., Bashflord A., Lansing M.D., L.,M..,Marcus (1995). Profil Psychoedukacyjny (PEP-R). Gdańsk: Wyd. SPOA. Sundberg M. (2018). VB-MAPP. Ocena osiągania kamieni milowych rozwoju i planowanie terapii. Warszawa: Scolaris. Stillman R., Battle Ch. (19991). Skala Callier-Azusa Ocena umiejętności komunikowania się osób głuchoniewidomych oraz osób z głęboką, złożoną niesprawnością. Warszawa: PZN. Literatura uzupełniająca: Cieszyńska J., Korendo M. (2008). Karty diagnozy. 10 etapów rozwoju dziecka od 4. do 36. miesiąca życia. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne. Cieszyńska J., M. Korendo (2007). Wczesna interwencja terapeutyczna. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne. Czaplewska E., Milewski S. (2012). Diagnoza logopedyczna. Gdańsk: GWP. Czaplewska E., Kaczorowska-Bray K. (2012). SLI w kontekście psycholingwistycznych teorii przetwarzania procesów mowy – implikacje dla praktyku logopedycznej. W: S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray (red.) Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki. Gdańsk: HARMONIA UNIVERSALIS. Emiluta – Rozya D. (2004). Współpraca logopedy z psychologiem i lekarzem w rozpoznawaniu uwarunkowań trudności dziecka w komunikowaniu się werbalnym. W: J. Przesmycka – Kamińska (2004). Diagnoza psychologiczna dzieci z trudnościami w porozumiewaniu się werbalnym. Wrocław: Wyd. UWr. Grabias S. (1997). Mowa i jej zaburzenia, AUDIOFONOLOGIA, T. X. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992). Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: Wyd. UMCS. Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6 – 8- letnich z uszkodzeniami słuchu. Radom: SODiR. Kurowska M., Wolańska E. (red.) (2015). Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii. Warszawa: Elipsa. Leonard L. (2006). SLI – Specyficzne zaburzenia rozwoju językowego. Gdańsk: GWP. Mierzejewska H., Emiluta–Rozya D. (1994). Terminy jako problem badania kompleksowego. W: J. Ożdżyński (red.) Polska terminologia logopedyczna. Kraków: Wyd. WSP. Mierzejewska H., Emiluta–Rozya (1997). Projekt zestawienia form zaburzeń mowy. AUDIOFONOLOGIA X lub (2000). LOGOPEDIA TOM 28. Mierzejewska H., Przybysz–Piwko M. (1997). Rozważania na temat terminologii logopedycznej. W: H. Mierzejewska, M. Przybysz–Piwko (red.). Rozwój poznawczy i rozwój językowy dzieci z trudnościami w komunikacji werbalnej. Warszawa: Wyd. DIG. Mierzejewska H., Przybysz–Piwko M. (1997).Terminologia w opisie i interpretacji zaburzeń mowy. W: H. Mierzejewska, M. Przybysz–Piwko (red.). Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa: Wyd. DIG. Mierzejewska H., Przybysz–Piwko M. (1995). Terminologia w logopedii jako nauce interdyscyplinarnej. W: H. Mierzejewska, M. Przybysz–Piwko (red.). Zaburzenia głosu – badanie – diagnozowanie, metody usprawniania. Warszawa: Wyd. DIG. Porayski-Pomsta J.,Przybysz–Piwko M. (red.) (2012). Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka. Warszawa: ELIPSA. Przyrowski Z. (2009). Kwestionariusz Rozwoju Sensomotorycznego. Warszawa: EMPIS. Tarkowski Z. Test Sprawności Językowej PFZM, Lublin, 1992 Smoczyńska M. i współautorzy) (2015). Test Rozwoju Językowego. Warszawa: IBE. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Umie wyjaśnić wpływ prostych i złożonych patomechanizmów na rozwój/funkcjonowanie badanej osoby (ze szczególnym uwzględnieniem jej komunikacji) oraz uszeregować je według siły ich oddziaływania Zna metody, narzędzia i techniki badania umożliwiające rozpoznanie prostych i złożonych zaburzeń w porozumiewaniu się (funkcjonowaniu) pacjenta Umiejętności Potrafi używać specjalistycznego języka relacjonując przeprowadzone prawidłowo badania logopedyczne Poddaje trafnej analizie u prezentowanych pacjentów objawy prostych i złożonych zaburzeń rozwoju (funkcjonowania) dzieci (osób) oraz patomechanizmy tych zaburzeń Potrafi sformułować diagnozę logopedyczną uwzględniającą złożoność patomechanizmów zaburzeń w porozumiewaniu się, określić cel usprawniania danej osoby, opracować dla niej program usprawniania i podać rokowania dot. dalszego jej funkcjonowania poznawczego i społecznego (rozwoju mowy w przypadkach badanych dzieci) Potrafi sporządzić protokół w formie prezentacji przebiegu i wyników przeprowadzonego badania logopedycznego osoby z zaburzeniami mowy Kompetencje społeczne Ma poczucie odpowiedzialności za wskazówki diagnostyczne i terapeutyczne w przypadkach różnych zaburzeń w językowym porozumiewaniu się Potrafi skierować rodziców lub opiekunów pacjenta do odpowiednich specjalistów w celu uszczegółowienia diagnozy i uzyskania pomocy wielospecjalistycznej oraz potrafi uzasadnić to skierowanie do specjalisty Jest świadomy konieczności doskonalenia umiejętności zawodowych dotyczących diagnozy i terapii osób ze złożonymi zaburzeniami w porozumiewaniu się. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena końcowa efektów kształcenia dokonywana jest na podstawie oceny prezentacji (zrealizowanej w parze słuchaczy lub indywidualnie) studium przypadku osoby ze złożonymi zaburzeniami w komunikacji językowej (ocena przeprowadzonego samodzielnie badania logopedycznego zarejestrowanego na nagraniu DVD, sposobu przedstawienia wyników badania, ocena formułowania wniosków po poszczególnych próbach badania, ocena podanej diagnozy wstępnej z jej uzasadnieniem, formułowanych przypuszczalnych rokowań oraz zaproponowanego programu terapii logopedycznej wraz z określeniem jej celu. Ważną częścią oceny jest adekwatne stosowanie terminologii logopedycznej - języka specjalistycznego). Konieczna jest obecność podczas (minimum) 55 g. zajęć. Słuchacz może korzystać ze wszystkich zajęć z Diagnozowania logopedycznego (bez dodatkowych opłat) - liczba godzin zajęć zależy od liczby słuchaczy danej edycji oraz podziału realizacji prezentacji studiów przypadków (w parach słuchaczy lub indywidualnych prezentacji). FORMY AKTYWNOŚCI i ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia - minimum 55 (możliwy jest udział we wszystkich grupach konwersatorium) Przygotowanie się do zajęć, lektury 50 Przygotowanie się, dokonanie oraz opracowanie nagrania badania logopedycznego na DVD 50 Przeprowadzenie (samodzielne, czyli poza zajęciami), całościowego badania logopedycznego oraz przygotowanie prezentacji studium przypadku 50 Inne formy – prezentacja studium przypadku 3 Sumaryczna liczba punktów ECTS 6 |
Praktyki zawodowe: |
Praktyka dyplomowa - Diagnozowanie zaburzeń mowy Jej celem jest zdobycie umiejętności weryfikacji diagnozy wstępnej (czyli wyniku przeprowadzonego samodzielnie przez słuchacza badania logopedycznego) w trakcie realizacji programu terapii, również zaplanowanego przez słuchacza (i zaakceptowanego przez opiekuna praktyki-promotora pracy końcowej) osoby (dziecka lub dorosłego) z zaburzeniami mowy. Należy udokumentować w pracy końcowej w formie konspektów minimum 5 godzin przeprowadzonych zajęć. Obowiązuje potwierdzenie realizacji praktyki przez rodziców dziecka lub opiekunów osoby dorosłej np. z afazją. Opiekunem praktyk jest promotor pracy końcowej. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 55 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Realizacja przedmiotu odbywać się będzie zdalnie z wykorzystaniem MSTeams i dlatego konieczne jest aktywowanie adresów mejlowych Słuchaczy w domenie aps. Słuchaczki otrzymały instrukcję, jak uzyskać swoje adresy. Konieczne jest uruchomienie aplikacji MSTeams według przesłanej instrukcji. Zajęcia będą realizowane według założeń przedmiotu, umieszczonych w sylabusie głównym, tzn. polegać będą na prezentacjach (indywidualnie lub w parach Słuchaczek) studiów przypadków pacjentów (dzieci lub osób dorosłych) z zaburzeniami mowy. Terminy i kolejność prezentacji będą ustalone po podaniu przez Słuchaczki informacji o stanie zaawansowania realizacji studium przypadku. Obecność wszystkich Słuchaczek jest obowiązkowa podczas wszystkich zajęć na MSTeams. |
|
Pełny opis: |
Sposób prezentacji studium przypadku w MSTeams: - pokaz wyników badania logopedycznego (uzupełniony wynikami badań specjalistycznych) zaprezentowanych na slajdach wraz z komentarzem ustnym - prezentacja nagrań/filmów z badania logopedycznego - podanie diagnozy logopedycznej oraz z uzasadnieniem - dyskusja dydaktyczna dotycząca wstępnej diagnozy logopedycznej - prezentacja programu terapii logopedycznej w danym przypadku - omówienie rokowań dot. rozwoju/funkcjonowania językowego danej osoby - dyskusja dydaktyczna podsumowująca Cała prezentacja nie powinna trwać dłużej niż 3 jednostki dydaktyczne |
|
Literatura: |
Dobór literatury zależy od specyfiki zaburzeń w komunikacji językowej osoby pozostającej pod opieką logopedyczną Słuchaczki w ramach realizacji studium przypadku Pozycja obowiązkowa: D. Emiluta-Rozya "Programowanie terapii na podstawie wyników badania logopedycznego" nr8/2016 http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/nr-8-2016/ |
|
Uwagi: |
Efekty kształcenia w ramach przedmiotu Diagnozowanie logopedyczne pozostają bez zmian - są zapisane w sylabusie głównym. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 55 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Prowadzący grup: | Danuta Emiluta-Rozya, Olga Jauer-Niworowska, Dorota Lipiec, Justyna Żulewska-Wrzosek | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Zajęcia są realizowane według założeń przedmiotu, umieszczonych w sylabusie głównym, tzn. polegać będą na prezentacjach (indywidualnie lub w parach Słuchaczek) studiów przypadków pacjentów (dzieci lub osób dorosłych) z zaburzeniami mowy. Terminy i kolejność prezentacji są ustalone przez kierownika PSLog Obecność wszystkich Słuchaczek jest obowiązkowa podczas minimum 55g. zajęć prowadzonych na MSTeams. |
|
Pełny opis: |
Sposób prezentacji studium przypadku w MSTeams: - pokaz wyników badania logopedycznego (uzupełniony wynikami badań specjalistycznych) zaprezentowanych na slajdach wraz z komentarzem ustnym - prezentacja nagrań/filmów z badania logopedycznego - podanie diagnozy logopedycznej oraz z uzasadnieniem - dyskusja dydaktyczna dotycząca wstępnej diagnozy logopedycznej - prezentacja programu terapii logopedycznej w danym przypadku - omówienie rokowań dot. rozwoju/funkcjonowania językowego danej osoby - dyskusja dydaktyczna podsumowująca Cała prezentacja nie powinna trwać dłużej niż 3 jednostki dydaktyczne (135 minut) |
|
Literatura: |
Dobór literatury zależy od specyfiki zaburzeń w komunikacji językowej osoby pozostającej pod opieką logopedyczną Słuchaczki w ramach realizacji studium przypadku Pozycja obowiązkowa: D. Emiluta-Rozya "Programowanie terapii na podstawie wyników badania logopedycznego" nr8/2016 http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/nr-8-2016/ |
|
Uwagi: |
Zajęcia z wszystkimi wykładowcami tego przedmiotu realizowane są na Teams w zespole PSLog 18. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 55 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya, Agnieszka Jarzyńska-Bućko | |
Prowadzący grup: | Danuta Emiluta-Rozya, Agnieszka Jarzyńska-Bućko, Olga Jauer-Niworowska, Justyna Żulewska-Wrzosek | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Zajęcia są realizowane według założeń przedmiotu, umieszczonych w sylabusie głównym, tzn. polegać będą na prezentacjach (indywidualnie lub w parach Słuchaczek) studiów przypadków pacjentów (dzieci lub osób dorosłych) z zaburzeniami mowy. Terminy i kolejność prezentacji są ustalone przez kierownika PSLog Obecność wszystkich Słuchaczek jest obowiązkowa podczas minimum 55g. zajęć prowadzonych stacjonarnie lub na MSTeams (w zależności od stanu pandemii i zarządzeń Rektora APS). |
|
Pełny opis: |
Sposób prezentacji (indywidualny lub w parach słuchaczy) studium przypadku: - pokaz wyników badania logopedycznego (uzupełniony wynikami badań specjalistycznych) zaprezentowanych na slajdach wraz z komentarzem ustnym - prezentacja nagrań/filmów z badania logopedycznego - podanie diagnozy logopedycznej oraz z uzasadnieniem - dyskusja dydaktyczna dotycząca wstępnej diagnozy logopedycznej - prezentacja programu terapii logopedycznej w danym przypadku - omówienie rokowań dot. rozwoju/funkcjonowania językowego danej osoby - dyskusja dydaktyczna podsumowująca Cała prezentacja nie powinna trwać dłużej niż 3 jednostki dydaktyczne (135 minut) |
|
Literatura: |
Dobór literatury zależy od specyfiki zaburzeń w komunikacji językowej osoby pozostającej pod opieką logopedyczną Słuchaczki w ramach realizacji studium przypadku Literatura obowiązkowa: D. Emiluta-Rozya "Programowanie terapii na podstawie wyników badania logopedycznego" nr8/2016 http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/nr-8-2016/ O. Jauer-Niworowska, D. Emiluta-Rozya (2021). Logopedyczne i psychologiczne aspekty diagnozowania logopedycznego. Warszawa: Wydawnictwo APS. |
|
Uwagi: |
FORMY AKTYWNOŚCI i ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia - minimum 55 (możliwy jest udział we wszystkich grupach konwersatorium) Przygotowanie się do zajęć, lektury 50 Przygotowanie się, dokonanie oraz opracowanie nagrania badania logopedycznego na DVD 50 Przeprowadzenie (samodzielne, czyli poza zajęciami), całościowego badania logopedycznego oraz przygotowanie prezentacji studium przypadku 50 Inne formy – prezentacja studium przypadku 3 Sumaryczna liczba punktów ECTS 6 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 55 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya, Agnieszka Jarzyńska-Bućko, Dorota Lipiec, Justyna Żulewska-Wrzosek | |
Prowadzący grup: | Danuta Emiluta-Rozya, Agnieszka Jarzyńska-Bućko, Dorota Lipiec, Justyna Żulewska-Wrzosek | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Skrócony opis: |
Zajęcia są realizowane według założeń przedmiotu, umieszczonych w sylabusie głównym, tzn. polegać będą na prezentacjach (indywidualnie lub w parach Słuchaczek) studiów przypadków pacjentów (dzieci lub osób dorosłych) z zaburzeniami mowy. Terminy i kolejność prezentacji są ustalone przez kierownika PSLog Obecność wszystkich Słuchaczek jest obowiązkowa podczas minimum 55g. zajęć prowadzonych stacjonarnie lub na MSTeams (w zależności od stanu pandemii i zarządzeń Rektora APS). |
|
Pełny opis: |
Bez zmian wobec sylabusa głównego (niezależnie od cyklu) |
|
Literatura: |
Dobór literatury zależy od specyfiki zaburzeń w komunikacji językowej osoby pozostającej pod opieką logopedyczną Słuchacza w ramach realizacji studium przypadku Literatura obowiązkowa oprócz podanej w sylabusie głównym: D. Emiluta-Rozya "Programowanie terapii na podstawie wyników badania logopedycznego" nr8/2016 http://www.studiapragmaling.uw.edu.pl/nr-8-2016/ O. Jauer-Niworowska, D. Emiluta-Rozya (2021). Logopedyczne i psychologiczne aspekty diagnozowania logopedycznego. Warszawa: Wydawnictwo APS. |
|
Uwagi: |
FORMY AKTYWNOŚCI i ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia - minimum 55 (możliwy jest udział we wszystkich grupach konwersatorium) Przygotowanie się do zajęć, lektury 50 Przygotowanie się, dokonanie oraz opracowanie nagrania badania logopedycznego na DVD 50 Przeprowadzenie (samodzielne, czyli poza zajęciami), całościowego badania logopedycznego oraz przygotowanie prezentacji studium przypadku 50 Inne formy – prezentacja studium przypadku 3 Sumaryczna liczba punktów ECTS 6 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.