Dydaktyka twórczości
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | PE-3S-DYT1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Dydaktyka twórczości |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki |
Grupy: |
Obowiązkowe dla 5 sem. PE, pedagogika informatyki i ped. zdolności, (3-l) stacj. I stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Pełny opis: |
TREŚCI PROGRAMOWE Droga budowania i rozwoju dydaktyki twórczości. Cele, zasady, metody, formy organizacyjne zajęć rozwijających potencjał twórczy ucznia. Zadania i celowo dobrane zestawy zadań. Lekcje twórczości. Droga dążenia do mistrzostwa. Szkoła miejscem przysposabiania do twórczości. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza - Zna koncepcje kształcenia do twórczości i rozumie ich istotę. - Posiada wiedzę o strukturze dydaktyki twórczości oraz rozumie relacje między jej poszczególnymi elementami. - Posiada wiedzę o pożądanych cechach i działaniach pedagoga twórczości. - Zna kompetencje kluczowe kształcone w ramach zajęć rozwijających dyspozycje twórcze. - Zna podstawowe uwarunkowania twórczej pracy z klasą szkolną. Umiejętności - Potrafi przeanalizować programy i rozkłady zajęć rozwijających dyspozycje twórcze. - Potrafi konstruować zadania rozwijające dyspozycje twórcze wykorzystujące treści nauczania z różnych przedmiotów szkolnych. - Potrafi zaprojektować lekcję twórczości. - Potrafi oceniać wartość działań nauczycielskich dla twórczego rozwoju ucznia. Kompetencje społeczne - Podejmuje działania skierowane na rzecz osobistego rozwoju. - Wykazuje aktywność poznawczą. - Prezentuje skłonność do zachowań i działań niestandardowych. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CW
CZ CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Jan Łaszczyk | |
Prowadzący grup: | Jan Łaszczyk | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Stosowane są dwa podstawowe sposoby pomiaru efektów kształcenia: - ocena wykonanych przez poszczególnych studentów zadań związanych albo z treściami zrealizowanymi podczas każdych zajęć dydaktycznych albo zadań przygotowujących zajęcia następne. Ten sposób służy przede wszystkim ocenie nabytej przez studenta wiedzy oraz umiejętności; - ocena jakości zespołowego wykonania "Podręcznika pedagoga twórczości" zawierającego treści stanowiące syntezę wyników wykonania zadań przez poszczególnych studentów omawianych na kolejnych zajęciach ćwiczeniowych. Ten sposób służy przede wszystkim ocenie umiejętności studenta oraz jego kompetencji społecznych. Ponadto efekty kształcenia oceniane są w trakcie prowadzonej podczas zajęć dydaktycznych dyskusji i aktywności własnej studenta. |
|
Pełny opis: |
1. Dydaktyka twórczości jako nowa subdyscyplina pedagogiczna 2. Dydaktyka klasyczna a dydaktyka twórczości 3. Definicje twórczości a praktyka dydaktyczna 4. Koncepcje kształcenia do działalności twórczej 5. Główne skierowania kształcenia do twórczości 6. Treści przysposabiania do twórczości 7. Klasyczne i nieklasyczne metody rozwijania dyspozycji twórczych 8. Środki kształcenia w dydaktyce twórczości 9. Rozwiązywanie zadań a dydaktyka twórczości 10. Dyrektywy G. Polya jako przesłanki dla konstruowania programów rozwijania dyspozycji twórczych 11. Programy rozwijania dyspozycji twórczych 12. Lekcje twórczości – szkolna praktyka dydaktyki twórczości 13. Nauczyciel i uczeń; uczeń i mistrz 14. Szkolne uwarunkowania kształcenia do twórczości. |
|
Literatura: |
Obowiązkowa: Góralski A.: Teoria twórczości. APS 2003 r Kupisiewicz Cz.: Dydaktyka. Podręcznik akademicki, Impuls 2012 Okoń W: Polya G.: Jak to rozwiązać PWN 2008 Śliwerski B.: Pedagogika ogólna Kraków 2012 Uzupełniająca: Góralski A.: Twórcze rozwiązywanie zadań PWN 1989 Łaszczyk J. (red.): O pedagogice twórczości WSPS 1997 Okoń W: Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Żak, 1995 Suchodolski B.: Wychowanie i strategia życia WSiP 1987 |
|
Uwagi: |
Wiodącą metodą realizacji zajęć dydaktycznych jest krytyczna analiza tekstów stanowiąca podstawę dla tworzenia projektów rozwiązań własnych. Stosowana jest także metoda znana w heurystyce jako seminarium rozwiązywania zadań (rozwiązania indywidualne - projekty - poddawane są pod ocenę innych uczestników grupy ćwiczeniowej). Stosowane są także elementu metody wykładu, a jako nadrzędna - metoda dyskusji. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Jan Łaszczyk | |
Prowadzący grup: | Jan Łaszczyk | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Stosowane są dwa podstawowe sposoby pomiaru efektów kształcenia: - ocena wykonanych przez poszczególnych studentów zadań związanych albo z treściami zrealizowanymi podczas każdych zajęć dydaktycznych albo zadań przygotowujących zajęcia następne. Ten sposób służy przede wszystkim ocenie nabytej przez studenta wiedzy oraz umiejętności; - ocena jakości zespołowego wykonania "Podręcznika pedagoga twórczości" zawierającego treści stanowiące syntezę wyników wykonania zadań przez poszczególnych studentów omawianych na kolejnych zajęciach ćwiczeniowych. Ten sposób służy przede wszystkim ocenie umiejętności studenta oraz jego kompetencji społecznych. Ponadto efekty kształcenia oceniane są w trakcie prowadzonej podczas zajęć dydaktycznych dyskusji i aktywności własnej studenta. |
|
Pełny opis: |
1. Dydaktyka twórczości jako nowa subdyscyplina pedagogiczna 2. Dydaktyka klasyczna a dydaktyka twórczości 3. Definicje twórczości a praktyka dydaktyczna 4. Koncepcje kształcenia do działalności twórczej 5. Główne skierowania kształcenia do twórczości 6. Treści przysposabiania do twórczości 7. Klasyczne i nieklasyczne metody rozwijania dyspozycji twórczych 8. Środki kształcenia w dydaktyce twórczości 9. Rozwiązywanie zadań a dydaktyka twórczości 10. Dyrektywy G. Polya jako przesłanki dla konstruowania programów rozwijania dyspozycji twórczych 11. Programy rozwijania dyspozycji twórczych 12. Lekcje twórczości – szkolna praktyka dydaktyki twórczości 13. Nauczyciel i uczeń; uczeń i mistrz 14. Szkolne uwarunkowania kształcenia do twórczości. |
|
Literatura: |
Obowiązkowa: Góralski A.: Teoria twórczości. APS 2003 r Kupisiewicz Cz.: Dydaktyka. Podręcznik akademicki, Impuls 2012 Okoń W: Polya G.: Jak to rozwiązać PWN 2008 Śliwerski B.: Pedagogika ogólna Kraków 2012 Uzupełniająca: Góralski A.: Twórcze rozwiązywanie zadań PWN 1989 Łaszczyk J. (red.): O pedagogice twórczości WSPS 1997 Okoń W: Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Żak, 1995 Suchodolski B.: Wychowanie i strategia życia WSiP 1987 |
|
Uwagi: |
Wiodącą metodą realizacji zajęć dydaktycznych jest krytyczna analiza tekstów stanowiąca podstawę dla tworzenia projektów rozwiązań własnych. Stosowana jest także metoda znana w heurystyce jako seminarium rozwiązywania zadań (rozwiązania indywidualne - projekty - poddawane są pod ocenę innych uczestników grupy ćwiczeniowej). Stosowane są także elementu metody wykładu, a jako nadrzędna - metoda dyskusji. |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.