Surdologopedia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | PC-5S-SUL |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Surdologopedia |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
Grupy: |
Obowiązkowe dla 6 sem. PC, logopedia, (5-l) niestacjonarne jednolite magisterskie Obowiązkowe dla 6 sem. PC, logopedia, (5-l) stacjonarne jednolite magisterskie |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Pełny opis: |
- Wprowadzenie do terminologii surdologopedycznej, zadania surdologopedii. Kryteria wyróżniające osoby niedosłyszące i niesłyszące. - Czynniki warunkujące rozwój komunikacji językowej. - Różne stany mowy dzieci niesłyszących. - Charakterystyka zaburzeń mowy u dzieci (u osób) z zaburzonym słuchem. - Terapia surdologopedyczna dzieci – podstawowe zasady. - Metody komunikacji osób z wadą słuchu. - Wychowanie słuchowe a trening słuchowy. - Metodyka ogólna terapii surdologopedycznej. - Hospitowanie zajęć surdologopedycznych z omówieniem jednostki metodycznej. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Zna terminologię stosowaną w surdologopedii oraz klasyfikacje uszkodzeń narządu słuchu oraz miejsce surdologopedii w podsystemie. Zna podstawowe zagadnienia z zakresu surdologopedii. Zna normatywny i zaburzony rozwój funkcji słuchowych oraz jego wpływ na rozwój mowy. Rozumie specjalne potrzeby terapii i edukacji osób z wadą słuchu. Zna podstawy audiologii. Zapoznał się z narzędziami diagnostycznymi stosowanymi w surdologopedii oraz zna przebieg procesu diagnostycznego. Zna zasady diagnostyki logopedycznej wymagającej wiedzy z zakresu audiologii. Rozumie potrzebę indywidualizacji procesu terapeutycznego przy wykorzystaniu najnowszych metod oraz rozwiązań technicznych wspierających pacjentów z wadą słuchu. Zna metodykę postępowania logopedycznego i zasady konstruowania programów terapii logopedycznej. Zna metody pracy z osobami niesłyszącymi oraz ich uwarunkowania i skuteczność. Zna metody wychowania słuchowego i językowego oraz rewalidacji indywidualnej. Zna rodzaje i możliwościami kształcenia integracyjnego oraz specjalnego uczniów z wadą słuchu. Zna metodykę pracy logopedycznej z pacjentami niesłyszącymi. Zna zasady konstruowania programów terapii logopedycznej. Zna podstawy prawne regulujące kształcenie dzieci i młodzieży niesłyszącej. Umiejętności Umie określić stan komunikacji i formułować diagnozę surdologopedyczną oraz dobierać odpowiednie formy terapii surdologopedycznej. Potrafi przeprowadzać diagnozę surdologopedyczną. Potrafi zaplanować, a następnie dokonać ewaluacji procesu usprawniania dziecka z wadą słuchu. Potrafi konstruować programy terapii logopedycznej, z metodyką postępowania logopedycznego. Potrafi zaplanować ogniwa terapii logopedycznej dziecka z wadą słuchu. Kompetencje społeczne Jest gotów do współpracy ze specjalistami pracującymi z dziećmi i młodzieżą z wadą słuchu w różnego typu placówkach-oświatowych, medycznych, itp. Widzi potrzebę współpracy z nauczycielami i specjalistami. Jest wrażliwy na potrzeby rodzin dzieci z wadą słuchu; okazuje empatię dzieciom potrzebującym pomocy, jest gotów do krytycznej analizy postępowania terapeutycznego i zmiany. Jest gotowy do okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2022-02-21 - 2022-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR LAB
LAB
LAB
CZ WYK
CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 5 godzin
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Jedlińska | |
Prowadzący grup: | Agnieszka Jedlińska, Aleksandra Karwowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia w ramach całego przedmiotu: egzamin pisemny (pytania zamknięte i otwarte) Ćwiczenia: opracowanie programu usprawniania surdologopedycznego dla wybranej osoby, opracowanie konspektu zajęć z dzieckiem z wadą słuchu |
|
Pełny opis: |
Treści programowe: Wykład: 1. Wprowadzenie do terminologii surdologopedycznej, zadania surdologopedii. Kryteria wyróżniające osoby niedosłyszące i niesłyszące 2. Czynniki warunkujące rozwój komunikacji językowej, 3. Różne stany mowy dzieci niesłyszących 4. Charakterystyka zaburzeń mowy u dzieci (u osób) z zaburzonym słuchem 3. Zasady diagnozowania surdologopedycznego 4. Metodyka ogólna pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem prelingwalnym 5. Schemat konstruowania programów terapii surdologopedycznej ĆWICZENIA, LABORATORIA 1. Metody komunikacji osób z wadą słuchu 2. Wychowanie słuchowe a trening słuchowy, 3. Badanie surdologopedyczne – różne narzędzia badawcze 4. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem pre- i perilingwalnym 5. Szczegółowa metodyka postępowania surdologopedycznego – omawianie różnych przypadków 6. Konstruowanie planów terapii – przykłady |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno. Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP. Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA. Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska. Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS. Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS. Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS. Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis. Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL. Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP. Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą). Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO. Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa. Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,. Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS. Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG. Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS. Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu, Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26 Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015. Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13. Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski. |
|
Uwagi: |
Metody pracy: wykład ćwiczenia: dyskusje w grupie, hospitowanie zajęć surdologopedycznych, laboratoria - analiza nagrań video, zajęcia warsztatowe. liczba godzin kontaktowych (wykłady 30 godzin, ćwiczenia 5 godzin, laboratoria 10 godzin), Przygotowanie się do zajęć, lektury 10 Przygotowanie się do egzaminu 15 Przygotowanie programu terapii surdologopedycznej i konspektu zajęć i pomocy logopedycznych - 10 liczba godzin przeznaczonych na inne zadania - hospitacje - 8 godzin Sumaryczna liczba punktów ECTS 3 |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2023-02-20 - 2023-09-30 |
Przejdź do planu
PN LAB
LAB
LAB
WT ŚR CZ WYK
CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 5 godzin
Laboratorium/warsztaty, 10 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Agnieszka Jedlińska | |
Prowadzący grup: | Kinga Chudzik-Kwiecień, Agnieszka Jedlińska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposób pomiaru efektów kształcenia w ramach całego przedmiotu: egzamin ustny Ćwiczenia: opracowanie programu usprawniania surdologopedycznego dla wybranej osoby, opracowanie konspektu zajęć z dzieckiem z wadą słuchu |
|
Pełny opis: |
Treści programowe: Wykład: 1. Wprowadzenie do terminologii surdologopedycznej, zadania surdologopedii. Kryteria wyróżniające osoby niedosłyszące i niesłyszące 2. Czynniki warunkujące rozwój komunikacji językowej, 3. Różne stany mowy dzieci niesłyszących 4. Charakterystyka zaburzeń mowy u dzieci (u osób) z zaburzonym słuchem 3. Zasady diagnozowania surdologopedycznego 4. Metodyka ogólna pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem prelingwalnym 5. Schemat konstruowania programów terapii surdologopedycznej ĆWICZENIA, LABORATORIA 1. Metody komunikacji osób z wadą słuchu 2. Wychowanie słuchowe a trening słuchowy, 3. Badanie surdologopedyczne – różne narzędzia badawcze 4. Metodyka szczegółowa pracy surdologopedycznej z dziećmi z niedosłuchem pre- i perilingwalnym 5. Szczegółowa metodyka postępowania surdologopedycznego – omawianie różnych przypadków 6. Konstruowanie planów terapii – przykłady |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa Bieńkowska K.I. (2011). Słucham, mówię, jestem. Program 60 kroków do oceny i terapii dzieci z wadą słuchu. Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Dzieci z Wadą Słuchu, Krosno. Cieszyńska J. (2001).Od słowa przeczytanego do wypowiedzianego Kraków: wyd. AP. Emiluta-Rozya D. (2017). Surdologopedia dawniej i obecnie. W: Kurowska M., Zawadka J. (red.). Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA. Emiluta-Rozya D. (2016). Kąpiel słowna jako metoda terapii i profilaktyki logopedycznej. W: E. Lewandowska-Tarasiuk (red.). Terapia słowem. Warszawa: Wydawnictwo Pani Twardowska. Gunia G. (2006). Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy. Kraków: Impuls Krakowiak K. (2012). Typologia zaburzeń słuchu i osób nimi dotkniętych. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: UMCS. Krakowiak K. (2012) „Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu”. Lublin: UMCS. Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem. Lublin: UMCS. Kurkowski Z.M. (2013) Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2012). Charakterystyka fonetyczna mowy osób niesłyszących. W: S. Grabias, Kurkowski M. (red.). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Lublin: Wyd. UMCS. Lorenc A. (2015). Programowanie rozwoju fonologicznego dzieci z zaburzeniami słuchu. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wyd. UMCS. Muzyka- Furtak E. (red.) (2015). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis. Schmid – Giovannimi S. (1996) „Rady i wskazówki dla rodziców i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem” WSiP, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Borkowska–Geartig D. (1982). System słuchowy a zaburzenia mowy u dzieci. W: J. Szumska (red.). Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa: PZWL. Csanyi Y. (1995). Słuchowo – werbalne – wychowanie dzieci z uszkodzonym narzadem słuchu. Warszawa: WSiP. Emiluta – Rozya D. (1994). Wymowa dzieci niedosłyszących. W: S. Grabias(red.) Głuchota a język. UMCS, (tylko z erattą). Jastrzębowska G., Kukuła M. (2003). Diagnoza i terapia zaburzeń mowy dzieci niedosłyszących i głuchych. W: T.Gałkowski, G. Jastrzębowska (red.). Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Opole: UO. Kobosko J. (red.). (1999). Moje dziecko nie słyszy, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa. Kobosko J. (red.), (2001) Bliżej życia, Materiały dla rodziców dzieci i młodzieży z wadą słuchu, tom 5, 8, Stowarzyszenie Przyjaciół Osób Niesłyszących i Niedosłyszących „Człowiek – człowiekowi”, Warszawa,. Krakowiak K., (2015). Postępowanie logopedyczne z zastosowaniem metody fonogestów. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wydawnictwo Lublin: UMCS. Krawiec M. (2003). Próby do badania kompetencji językowej dzieci 6-8 letnich z uszkodzeniami słuchu, Radom: PZG. Kurkowski Z. M. (2015). Usprawnianie percepcji słuchowej. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak (red.). Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Lublin: Wydawnictwo UMCS. Muzyka-Furtak E., (2012) Zaburzenia mowy dzieci niesłyszących – propozycja typologii [w:] S. Grabias, Kurkowski M. (red.) „Logopedia. Teoria zaburzeń mowy”. UMCS, Lublin Muzyka-Furtak E., (2015) Postępowanie logopedyczne w głuchocie i niedosłuchu. Programowanie języka [w:] S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego”. Wydawnictwo UMCS, Lublin Obrębowski A. i współautorzy (2011) Problemy kliniczne w neuropatii słuchowej [w:] Gałkowski T., Radziszewska-Konopka M. (red.) Wspomaganie rozwoju małego dziecka z wadą słuchu, Ratyńska J. (2004) Neuropatia słuchowa, AUDIOFONOLOGIA, tom 26 Rodak H., Nawrocka D. (1995). Od obrazka do słowa, WSiP, Warszawa Sound Foundation for babies. Program edukacyjny dla dzieci z wadą słuchu. Cochlear. Wrocław, 2015. Senderski A. (2014) Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzanie słuchowego u dzieci. OTOLARYNGOLOGIA, NR 13. Zalewska M. (1998). Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: Wyd. Santorski. |
|
Uwagi: |
Metody pracy: wykład ćwiczenia: dyskusje w grupie, hospitowanie zajęć surdologopedycznych, laboratoria - analiza nagrań video, zajęcia warsztatowe. liczba godzin kontaktowych (wykłady 30 godzin, ćwiczenia 5 godzin, laboratoria 5 godzin), Przygotowanie się do zajęć, lektury 10 Przygotowanie się do egzaminu 15 Przygotowanie programu terapii surdologopedycznej, konspektu zajęć, pomocy logopedycznych, prowadzenie zajęć - 10 liczba godzin przeznaczonych na inne zadania - hospitacje - 8 godzin Sumaryczna liczba punktów ECTS 3 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.