Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: PC-5F-PDK1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży
Jednostka: Instytut Pedagogiki Specjalnej
Grupy: Obowiązkowe dla 3 sem (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) niestacjonarne jednolite magisterskie
Obowiązkowe dla 3 sem. (PC) pedagogiki specjalnej, (5-l) stacjonarne jednolite magisterskie
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 5.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe
Skrócony opis:

Sposób pomiaru efektów kształcenia:

egzamin pisemny, zaliczony od 60% poprawnych odpowiedzi.
Pełny opis:

TREŚCI PROGRAMOWE

- Podstawowe zagadnienia z psychologii klinicznej: psychologia kliniczna jako subdyscyplina, historia psychologii klinicznej w Polsce, związki psychologii klinicznej z innymi dyscyplinami naukowymi, modele wybranych klasyfikacji, etyka postępowania psychologa klinicznego.

- Pojęcie normy i patologii rozwojowej, zdrowia i choroby, modele zdrowia i choroby, dysharmonie rozwojowe.

- Specyfika zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji oraz ich uwarunkowania.

- Wybrane zaburzenia rozwojowe oraz zdrowia psychicznego w okresie dzieciństwa

i adolescencji i ich wpływ na sytuację szkolną.

- Zaburzenia rozwoju, zaburzenia zachowania (zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zachowania opozycyjno-buntownicze)

- Zaburzenia lękowe (m.in. lęk separacyjny, fobie), nastroju (m.in. depresja), próby samobójcze.

- Zaburzenia osobowości u młodzieży.

- Agresja i przemoc (w tym agresja elektroniczna).

- Uzależnienia - koncepcje i modele uzależnień, rodzaje i symptomy uzależnień (uzależnienia od środków psychoaktywnych i mediów elektronicznych).

- Zaburzenia odżywiania.

- Stres i sytuacje kryzysowe w okresie dzieciństwa i adolescencji: przyczyny, mechanizmy powstawania, objawy, sposoby radzenia sobie z nimi.

- Psychologiczne następstwa doświadczeń traumatycznych (w tym choroby przewlekłe, niepełnosprawności) – negatywne i pozytywne.

- Zaburzenia komunikacji językowej.

- Problemy zdrowotne ucznia i ich wpływ na jego sytuację szkolną. Konsekwencje psychologiczne stanów chorobowych.

- Dysharmonie i wybrane zaburzenia rozwojowe u dzieci, a ich funkcjonowanie w grupie rówieśniczej.

- Psychologiczne metody diagnozy problemów związanych ze zdrowiem, chorobą

i niepełnosprawnością, konsekwencje psychologiczne stanów chorobowych.

- Formy wsparcia psychologicznego dzieci i młodzieży.
Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Gałecki, P. [Red.] (2023). Badanie stanu psychicznego. Rozpoznania według ICD-11. Wrocław: Edra Urban & Partner.

2. Gałecki, P., Szulc, A. (2023). Psychiatria. Rozpoznania według ICD-11 (tom 1 i 2). Wrocław: Edra Urban & Partner.

3. Goodman, R., Scott, St. (2003). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wrocław: Urban & Partner.

4. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L. i Borkowska, A. R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Warszawa. PWN.

5. Janas-Kozik, M., Wolańczyk ,T. (2021). Psychiatria dzieci i młodzieży (tom 1 i 2). Warszawa: PZWL.

6. Jerzak, M. (red.) (2015). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a szkolna rzeczywistość́. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

7. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP.

8. Kmita, G. (2022). Klasyfikacja diagnostyczna DC:0-5. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

9. Kutscher, M. L., Attwood, T. i Wolff, R. R. (2007). Dzieci z zaburzeniami łączonymi: ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia. Liber.

10. Taylor, C. (2023). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

11. Tarkowski, Z. (2016). Dzieci z zaburzeniami zachowania, emocji i mowy. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Literatura uzupełniająca:

1. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

2. Bloomquist, M., L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

3. Bourne, E. J. (2011). Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Bryńska, A. (2007). Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Rozpoznanie, etiologia, terapia poznawczo-behawioralna. Kraków: WUJ.

5. Chrestman, K. R., Schechtman, E.G., Foa, E. (2014). Odzyskaj życie po traumie. Przedłużona ekspozycja w terapii PTSD nastolatków. Poradnik pacjenta. Sopot: GWP.

6. Czub, M. (2015). Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. Sopot: GWP

7. DuPaul, G., Kern, L. (2014). Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

8. Foa, E.B., Yadin, E., Lichner, T.K. (2016). Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Terapia ekspozycji i powstrzymania reakcji. Sopot: GWP

9. Sęk, H. (red.), Psychologia kliniczna (451-498). Warszawa: PWN.

10. Howarth, R., Fisher, P. (2005). Jak pokonywać problemy behawioralne i emocjonalne u dzieci i młodzieży. Warszawa: Liber.

11. Józefik, B., Wolska, M. (2009). Anoreksja i bulimia u dzieci i młodzieży. Warszawa: Hachette

12. Kendall, Ph.C., Choudhury, M., Hudson, J., Webb, A. (2013). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń lękowych u młodzieży. Podręcznik terapeuty. Program lęk. Sopot: GWP.

14. Kołakowski, A. (red.) (2012). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot: GWP.

15. Kościelska, H. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: Strelau, J. (red.) Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej (t. 3, s. 623-648). Warszawa: PWN

16. Zdankiewicz-Ścigała, E., Odachowska, E., Tworek, B. (2018). Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self. Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego. Psychiatria Psychologia Kliniczna 2018, 18 (3), p. 255–270.

17. Odachowska E., Woźniak-Prus, M. (2018). Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD. Psychologia Wychowawcza 2018; 55 (13): 7-24.

18. Pilecka, B. (1995). Wybrane problemy samobójstw młodzieży. Fundacja "Masz Szansę".

19. Sacker, I.M., Zimmer, M.A. (2008). Wolę umrzeć niż przytyć. Jak zrozumieć i pokonać anoreksję i bulimię? Poznań: Media Rodzina of Poznań.

20. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP. Warszawa: Wyd. EMU.

21. Wells, A. (2010). Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii. Kraków: Wydawnictwo UJ.

22. Wycisk, J., Ziółkowska, B. (2010). Młodzież przeciwko sobie. Zaburzenia odżywiania i samouszkodzenia – jak pomóc nastolatkom w szkole. Warszawa: Difin.

23. Young, S., Bramham, J. (2012). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Efekty uczenia się:

Wiedza

Zna przedmiot i zadania psychologii klinicznej oraz jej miejsce w systemie nauk.

Zna terminologię stosowaną w psychologii klinicznej, w tym pojęcie normy, normalności i zdrowia.

Potrafi opisać dysharmonie i zaburzenia rozwojowe u uczniów, w tym zaburzenia emocjonalne i behawioralne oraz całościowe zaburzenia rozwoju. Zna ich obraz kliniczny, kryteria diagnostyczne oraz uwarunkowania problemów klinicznych w rozwoju dzieci i młodzieży.

Zna i rozumie problematykę stresu, sytuacji kryzysowych i uzależnień oraz sposoby radzenia sobie z nimi, psychologicznych następstw doświadczeń traumatycznych, w tym choroby przewlekłej lub niepełnosprawności.

Rozumie psychologiczne aspekty zaburzeń komunikacji językowej.

Zna metody diagnozy i formy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych.

Zna zasady etycznego postępowania psychologa klinicznego.

Umiejętności

Potrafi opisać rodzaje i modele zdrowia i choroby, pojęcia normy i patologii.

Potrafi scharakteryzować wybrane zaburzenia rozwojowe oraz zaburzenia zdrowia psychicznego w okresie dzieciństwa i adolescencji.

Potrafi określać w oparciu o kryteria diagnostyczne rodzaj zaburzenia i jego specyficzne cechy.

Potrafi przewidywać skutki występowania różnorodnych zaburzeń u dzieci; rozpoznawać bariery i trudności dzieci i młodzieży w procesie uczenia się.

Kompetencje społeczne

Wykazuje gotowość krytycznej oceny i umiejętności własnych z zakresu zagadnień z psychologii klinicznej podczas rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży.

Wykazuje wrażliwość na problemy z obszaru psychologii klinicznej oraz prezentuje właściwą postawę wobec dzieci i młodzieży. Prezentuje właściwą postawę wobec uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Metody i kryteria oceniania:

Wykład: egzamin pisemny, zaliczony od 60% poprawnych odpowiedzi

Ćwiczenia: aktywność, obecnośc (dopuszczona 1 nieobecność).

Warunki zaliczenia ćwiczeń:

· Pisemne kolokwium końcowe (próg zaliczenia 50% punktów +1);

· krótkie testy z pytaniami otwartymi na zajęciach (tzw. wejściówki);

· zadania wykonywane w trakcie zajęć;

· projekt grupowy.
Praktyki zawodowe:

nie dotyczy

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-18
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Ewa Zasępa
Prowadzący grup: Iwona Omelańczuk, Ewa Zasępa
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Egzamin w formie testowej; zaliczenie ćwiczeń - przygotowanie prezentacji, aktywność na zajęciach,
Pełny opis:

Tematy wykładów:

1. Wprowadzenie – historia zainteresowania problemami psychicznymi dzieci i młodzieży; charakterystyka i obszar dziedziny; podstawowe pojęcia (zdrowie, zdrowie psychiczne, zaburzenia/problemy psychiczne, norma, jakość życia).

2. Podstawowe paradygmaty psychologii klinicznej ujmujące problemy zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży; przyczyny powstania zaburzeń wieku rozwojowego.

3. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży(proces diagnozy, metody: wywiad, obserwacja, testy; konceptualizacja pacjenta).

4.Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej (prawidłowy rozwój – zadania rozwojowe – niepokojące objawy – występujace problemy – czynniki ryzyka – czynniki ochronne).

5. Psychologiczne aspekty stresu u dzieci i młodzieży (przyczyny stresu i jego konsekwencje dla funkcjonowania dzieci i młodzieży; PTSD u małych dzieci.

6. Rodzina a dziecko; przemoc w rodzinie.

Tematy ćwiczeń:

1 - Zaburzenia neurozwojowe:

niepełnosprawność intelektualna,

- zaburzenia ze spektrum autyzmu

2 - Zaburzenia emocjonalne:

- zaburzenia depresyjne,

- zaburzenia lękowe

3 - Zaburzenia behawioralne:

-ADHD (zaburzenie hiperkinetyczne),

- zaburzenia zachowania

4 - Kliniczne problemy dzieci i młodzieży

-np. agresja, doświadczanie przemocy, rodzicielstwo nastolatków

– jakość życia dzieci chorych i niepełnosprawnych
Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodziezy. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

1. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (red.) 2016). Psychologia kliniczna. Warszawa, PWN

2. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

3. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

4. Jerzak, M. (red.) 2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a rzeczywistość szkolna. Warszawa, PWN

5. Kendall, P. (2014). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

6.Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Marcelli, D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław, Elsevier

8. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa, PZWL

9. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot: GWP.

10. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

11. Zasępa, E. (2016). Osoba z niepełnosprawnością intelektualną. Procesy poznawcze. Kraków, Oficyna Wyd. Impuls

Literatura uzupełniająca:

Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

Krasowicz-Kupis, G. (2009). Psychologia dysleksji. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN

Hanć, T. (2009). Dzieciństwo i dorastanie z ADHD. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Kazdin, A.E., Weisz, J.R. (red.) (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków, Wydawnictwo UJ.

Kulik, A. (2010). Zmęczenie przewlekłe u nastolatków. Charakterystyka psychologiczna. Lublin, Wydawnictwo KUL

Kołakowski, A. (red.) (2013). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot, GWP.

Reinecke, M.A., Clark, D.A. (red.). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce (s. 486–524). Gdańsk, GWP.
Uwagi:

formy zajęć:

wykład

ćwiczenia - praca w grupach, prezentacja, omawianie studium przypadku

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 21 (12 wykład, 9 ćwiczenia)

przygotowanie do egzaminu: 30

przygotowanie do zajęć: 25

przygotowanie prezentacji: 25

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 5

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-02-18
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 12 godzin więcej informacji
Wykład, 9 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Ewa Zasępa
Prowadzący grup: Ewa Zasępa
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Egzamin w formie testowej; zaliczenie ćwiczeń - przygotowanie prezentacji, aktywność na zajęciach,
Pełny opis:

Tematy wykładów:

1. Wprowadzenie – historia zainteresowania problemami psychicznymi dzieci i młodzieży; charakterystyka i obszar dziedziny; podstawowe pojęcia (zdrowie, zdrowie psychiczne, zaburzenia/problemy psychiczne, norma, jakość życia).

2. Podstawowe paradygmaty psychologii klinicznej ujmujące problemy zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży; przyczyny powstania zaburzeń wieku rozwojowego.

3. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży(proces diagnozy, metody: wywiad, obserwacja, testy; konceptualizacja pacjenta).

4.Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej (prawidłowy rozwój – zadania rozwojowe – niepokojące objawy – występujace problemy – czynniki ryzyka – czynniki ochronne).

5. Psychologiczne aspekty stresu u dzieci i młodzieży (przyczyny stresu i jego konsekwencje dla funkcjonowania dzieci i młodzieży; PTSD u małych dzieci.

6. Rodzina a dziecko; przemoc w rodzinie.

Tematy ćwiczeń:

1 - Zaburzenia neurozwojowe:

niepełnosprawność intelektualna,

- zaburzenia ze spektrum autyzmu

2 - Zaburzenia emocjonalne:

- zaburzenia depresyjne,

- zaburzenia lękowe

3 - Zaburzenia behawioralne:

-ADHD (zaburzenie hiperkinetyczne),

- zaburzenia zachowania

4 - Kliniczne problemy dzieci i młodzieży

-np. agresja, doświadczanie przemocy, rodzicielstwo nastolatków

– jakość życia dzieci chorych i niepełnosprawnych
Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodziezy. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

1. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (red.) 2016). Psychologia kliniczna. Warszawa, PWN

2. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

3. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

4. Jerzak, M. (red.) 2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a rzeczywistość szkolna. Warszawa, PWN

5. Kendall, P. (2014). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

6.Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Marcelli, D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław, Elsevier

8. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa, PZWL

9. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot: GWP.

10. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

11. Zasępa, E. (2016). Osoba z niepełnosprawnością intelektualną. Procesy poznawcze. Kraków, Oficyna Wyd. Impuls

Literatura uzupełniająca:

Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

Krasowicz-Kupis, G. (2009). Psychologia dysleksji. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN

Hanć, T. (2009). Dzieciństwo i dorastanie z ADHD. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Kazdin, A.E., Weisz, J.R. (red.) (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków, Wydawnictwo UJ.

Kulik, A. (2010). Zmęczenie przewlekłe u nastolatków. Charakterystyka psychologiczna. Lublin, Wydawnictwo KUL

Kołakowski, A. (red.) (2013). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot, GWP.

Reinecke, M.A., Clark, D.A. (red.). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce (s. 486–524). Gdańsk, GWP.
Uwagi:

formy zajęć:

wykład

ćwiczenia - praca w grupach, prezentacja, omawianie studium przypadku

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 30 (15 wykład, 15 ćwiczenia)

przygotowanie do egzaminu: 30

przygotowanie do zajęć: 20

przygotowanie prezentacji: 20

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 5

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-23
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 15 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Magdalena Kruk-Rogucka
Prowadzący grup: Magdalena Kruk-Rogucka, Iwona Omelańczuk, Dominika Wiśniewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Pomiar efektów kształcenia:

- wykład: egzamin w formie testowej; zaliczenie od 60%,

- ćwiczenia:

pisemne kolokwium końcowe (próg zaliczenia 50% punktów +1);

krótkie testy z pytaniami otwartymi na zajęciach (tzw. wejściówki);

zadania wykonywane w trakcie zajęć;

projekt grupowy.
Pełny opis:

Tematy wykładów:

1. Wprowadzenie – historia zainteresowania problemami psychicznymi dzieci i młodzieży; charakterystyka i obszar dziedziny; podstawowe pojęcia (zdrowie, zdrowie psychiczne, zaburzenia/problemy psychiczne, norma, jakość życia).

2. Podstawowe paradygmaty psychologii klinicznej ujmujące problemy zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.

3. Koncepcje rozwoju zaburzeń.

4. Zaburzenia lękowe i PTSD.

5. Mutyzm wybiórczy.

6. Zaburzenia nastroju.

7. Zachowania agresywne i autoagresywne.

8. Zaburzenia odżywiania.

9. Spektrum autyzmu.

10. ADHD - charakterystyka, diagnoza, terapia.

Tematy ćwiczeń:

Zaburzenia należące do spektrum autyzmu

Specyficzne zaburzenia uczenia się

Niepełnosprawność intelektualna

Zaburzenie z deficytem uwagi i nadaktywnością

Zaburzenia nastroju

Zaburzenia jedzenie i odżywiania się

Zaburzenia lękowe

Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodziezy. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

1. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (red.) 2016). Psychologia kliniczna. Warszawa, PWN

2. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

3. ICD-11. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. .

4. Jerzak, M. (red.) 2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a rzeczywistość szkolna. Warszawa, PWN

5. Kendall, P. (2014). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

6.Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Marcelli, D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław, Elsevier

8. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa, PZWL

9. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot: GWP.

10. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

11. Zasępa, E. (2016). Osoba z niepełnosprawnością intelektualną. Procesy poznawcze. Kraków, Oficyna Wyd. Impuls

Literatura uzupełniająca:

Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

Krasowicz-Kupis, G. (2009). Psychologia dysleksji. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN

Hanć, T. (2009). Dzieciństwo i dorastanie z ADHD. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Kazdin, A.E., Weisz, J.R. (red.) (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków, Wydawnictwo UJ.

Kulik, A. (2010). Zmęczenie przewlekłe u nastolatków. Charakterystyka psychologiczna. Lublin, Wydawnictwo KUL

Kołakowski, A. (red.) (2013). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot, GWP.

Reinecke, M.A., Clark, D.A. (red.). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce (s. 486–524). Gdańsk, GWP.
Uwagi:

Stosowane metody kształcenia:

wykład

ćwiczenia - praca w grupach projektowych, prezentacja, omawianie studium przypadku

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 30 (15 wykład, 15 ćwiczenia)

przygotowanie do egzaminu: 30

przygotowanie do zajęć: 20

przygotowanie prezentacji: 20

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 4

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2024/2025" (w trakcie)

Okres: 2024-10-01 - 2025-02-23
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 12 godzin więcej informacji
Wykład, 9 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Dominika Wiśniewska
Prowadzący grup: Dominika Wiśniewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Egzamin w formie testowej; zaliczenie ćwiczeń - przygotowanie prezentacji, aktywność na zajęciach,
Pełny opis:

Tematy wykładów:

1. Wprowadzenie – historia zainteresowania problemami psychicznymi dzieci i młodzieży; charakterystyka i obszar dziedziny; podstawowe pojęcia (zdrowie, zdrowie psychiczne, zaburzenia/problemy psychiczne, norma, jakość życia).

2. Podstawowe paradygmaty psychologii klinicznej ujmujące problemy zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży; przyczyny powstania zaburzeń wieku rozwojowego.

3. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży(proces diagnozy, metody: wywiad, obserwacja, testy; konceptualizacja pacjenta).

4.Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej (prawidłowy rozwój – zadania rozwojowe – niepokojące objawy – występujace problemy – czynniki ryzyka – czynniki ochronne).

5. Psychologiczne aspekty stresu u dzieci i młodzieży (przyczyny stresu i jego konsekwencje dla funkcjonowania dzieci i młodzieży; PTSD u małych dzieci.

6. Rodzina a dziecko.

Tematy ćwiczeń:

Zaburzenia należące do spektrum autyzmu

Zaburzenie z deficytem uwagi i nadaktywnością

Zaburzenia nastroju

Zaburzenia odżywiania się

Zaburzenia lękowe
Literatura:

Literatura obowiązkowa:

Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodziezy. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

1. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (red.) 2016). Psychologia kliniczna. Warszawa, PWN

2. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

3. ICD-11. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. .

4. Jerzak, M. (red.) 2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a rzeczywistość szkolna. Warszawa, PWN

5. Kendall, P. (2014). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

6.Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Marcelli, D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław, Elsevier

8. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa, PZWL

9. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot: GWP.

10. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

11. Zasępa, E. (2016). Osoba z niepełnosprawnością intelektualną. Procesy poznawcze. Kraków, Oficyna Wyd. Impuls

Literatura uzupełniająca:

Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

Krasowicz-Kupis, G. (2009). Psychologia dysleksji. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN

Hanć, T. (2009). Dzieciństwo i dorastanie z ADHD. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Kazdin, A.E., Weisz, J.R. (red.) (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków, Wydawnictwo UJ.

Kulik, A. (2010). Zmęczenie przewlekłe u nastolatków. Charakterystyka psychologiczna. Lublin, Wydawnictwo KUL

Kołakowski, A. (red.) (2013). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot, GWP.

Reinecke, M.A., Clark, D.A. (red.). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce (s. 486–524). Gdańsk, GWP.
Uwagi:

formy zajęć:

wykład

ćwiczenia - praca w grupach projektowych, prezentacja, omawianie studium przypadku

Nakład pracy studenta:

godziny kontaktowe: 21 (9 wykład, 12 ćwiczenia)

przygotowanie do egzaminu: 30

przygotowanie do zajęć: 20

przygotowanie prezentacji: 20

Sumaryczna liczba punktów ECTS: 4
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
Ul. Szczęśliwicka 40,
02-353 Warszawa tel: +48 22 589 36 00 https://www.aps.edu.pl kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.0.0-9 (2024-12-18)