Metody pracy z uczniem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Pisemne kolokwium

Ocena pisemnego projektu planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki opracowanego w parach

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH

1. Zwykłe, nadmierne i specyficzne trudności w uczeniu się matematyki

2. Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.

3. Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:

− metody konstruowania gier ściganek, opowiadań i ich wykorzystanie na zajęciach,

− orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,

− ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar; geometria.

4. Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VIII. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 100.

− mnożenie i dzielenie.

− układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych.

− dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań.

− algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka.

5. Wpływ zaburzeń funkcji percepcyjno – motorycznych – analizatora wzrokowego, słuchowego, ruchowego na trudności w uczeniu się matematyki.

6. Konstruowanie planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

OBOWIĄZKOWA:

1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.

2.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

3.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

4. Gruszczyk - Kolczyńska E., (2015). Dziecięca matematyka - dwadzieścia lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków. Kraków: Bliżej przedszkola

5.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

6.Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.

UZUPEŁNIAJĄCA:

1.Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.

2. Dąbrowski M. (2015). Gry matematyczne (nie tylko) dla klas1 -3. Opole: Wydawnictwo Nowik.

3.Dąbrowski M. (2016) Gry matematyczne dla uczniów klas 1 - 3 i starszych. Opole: Wydawnictwo Nowik

4.Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.

5.Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.

6. Gruszczyk – Kolczyńska E. (2014) Edukacja matematyczna w klasie I. Kraków CEBP

7.Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie.

8.Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.

9.Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI

10.Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

11.Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:

metoda podająca – wykład, pokaz, prezentacja, metoda praktycznego działania

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 15h.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20h.

Przygotowanie się do egzaminu - 15h.

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

Link do Zespołu na Teams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ac00c70eb3013461ea4aecb6f22b14924%40thread.tacv2/conversations?groupId=b9d7a896-c41a-46e6-a0e7-944342eed62e&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

- kolokwium pisemne w formie stacjonarnej lub on-line (w zależności od decyzji władz uczelni)

- opracowanie zagadnień, rozwiązanie zadań, aktywność ( za pomocą aplikacji Teams poprzez wideokonferencję według ustalonego harmonogramu)

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie co najmniej połowy punktów możliwych do uzyskania oceny z następujących aktywności:

- w formie stacjionarnej: kolokwium

- w formie zdalnej: opracowanie zagadnień i rozwiązanie zadań

Szczegółowe zadania do wykonania przesłane studentom za pomocą aplikacji Teams

Łączna zdobyta liczba punktów z każdej aktywności studenta jest przeliczana na ocenę zgodnie z zasadą:

0%-50% ocena niedostateczna

51%-60% ocena dostateczna

61%-70% ocena dostateczna plus

71%-80% ocena dobra

81%-90% ocena dobra plus

91% i więcej ocena bardzo dobra

1. Dojrzałość szkolna. Strefa możliwości i najbliższych możliwości w zakresie prostych aktywności matematycznych.

Pojęcie liczby naturalnej: aspekty pojęcia liczby naturalnej, zapisywanie liczb naturalnych, możliwości i specyficzne trudności uczniów, zalecane metody dydaktyczne, ćwiczenia praktyczne.

2. Działania w zbiorze liczb naturalnych: dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie, własności działań, algorytmy pisemne działań, możliwości i specyficzne trudności uczniów, zalecane metody działań, ćwiczenia praktyczne.

3. Elementy geometrii: pojęcia geometrii, poziomy rozumienia pojęć geometrycznych, możliwości i specyficzne trudności uczniów, zalecane metody pracy, ćwiczenia praktyczne.

4. Aspekty pojęcia ułamka, działania na ułamkach, przykłady ćwiczeń utrwalających wiadomości o ułamkach, możliwości i specyficzne trudności uczniów,zalecane metody pracy,ćwiczenia praktyczne.

5. Rozwiązywanie zadań tekstowych, konstrukcja podręczników a możliwości i specyficzne trudności uczniów, zalecane metody rozwiązywania zadań tekstowych,ćwiczenia praktyczne.

Literatura obowiązkowa:

1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole. Warszawa:Edukacja Polska Sp.z o.o.

2. Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.

3. Gruszczyk – Kolczyńska E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP.

4. Gruszczyk – Kolczyńska E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

5. Oszwa U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.

6. Semadeni Z., Gruszczyk-Kolczyńska E.,Treliński G.,Bugajska-Jaszczołt B., Czajkowska M., (2015). Matematyczna edukacja wczesnoszkolna, Kielce:Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP ,Spółka z o.o.

7. Siwek H. (2005). Dydaktyka matematyki. Teoria i zastosowania w matematyce szkolnej, Warszawa: WSiP.

Literatura uzupełniająca:

1. Badura-Strzelczyk G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wyd. Nowik.

2. Binkowska-Wójcik W., Boroń I., i inni (2014): Bydgoski bąbel matematyczny. O wprowadzaniu zmian w nauczaniu matematyki w klasach I–III, Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa.

3. Dąbrowski M. (2015). Gry matematyczne (nie tylko)dla klas 1-3. Opole: Wyd. Nowik.

4. Grabowski A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.

5. Grabowski A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I i II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.

6. Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. (2004).Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie.

7. Korolczuk R., Zambrowska M. (2015). Pozwólmy dzieciom grać. O wykorzystaniu gier planszowych w edukacji matematycznej, Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.

8. Krajcova E. (2016) , Matematyka w zabawach i grach w szkole podstawowej, Opole: Wyd. Nowik.

9. Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.

10. Nowik ,J. (2013), Kształcenie matematyczne w edukacji wczesnoszkolnej. Poradnik dla nauczycieli. Wydanie II rozszerzone, Opole: Wyd. Nowik.

11. Oszwa U., (2008). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w uczeniu. Kraków: Impuls.

12. Pisarski M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wyd. ECERI.

13. Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

14. Stasica J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

15. Turnau S.,Ciosek M., Legutko M. (1979). Matematyka 4.Warszawa:WSiP.

16.Wojciechowska K. (2009).Gry i zabawy matematyczne dla uczniów klas 1-3 szkoły podstawowej, Opole: Wyd. Nowik.

Metody kształcenia:

Ćwiczenia: dyskusja, prezentacja, symulacja, praca z tekstem, rozwiązywanie zadań.

Linki do przedmiotu na Teamsach

Grupa 1.

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a6124233d57e042a09965178d30edd2da%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=ae5fe17a-d6a6-41a0-bc68-8c4ebd435001&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Grupa 2.

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aad01a81290b24462b7313f2be1ffb4c8%40thread.tacv2/conversations?groupId=3ba12761-6316-4677-be0d-f571f1a7f0a8&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Nakład pracy studenta:

Liczba godzin kontaktowych:

- ćwiczenia - 15 h

Liczba godzin niekontaktowych:

- przygotowanie do zajęć: czytanie literatury, rozwiązywanie zadań, przygotowanie scenariusza, zabaw i sytuacji dydaktycznych, itp. - 25 h

- przygotowanie do kolokwium - 15 h

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Ocena pisemnego projektu planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki opracowanego w parach

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH

1. Zwykłe, nadmierne i specyficzne trudności w uczeniu się matematyki

2. Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.

3. Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:

− metody konstruowania gier ściganek, opowiadań i ich wykorzystanie na zajęciach,

− orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,

− ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar; geometria.

4. Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VIII. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 100.

− mnożenie i dzielenie.

− układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych.

− dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań.

− algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka.

5. Wpływ zaburzeń funkcji percepcyjno – motorycznych – analizatora wzrokowego, słuchowego, ruchowego na trudności w uczeniu się matematyki.

6. Konstruowanie planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

OBOWIĄZKOWA:

1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.

2.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

3.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

4. Gruszczyk - Kolczyńska E., (2015). Dziecięca matematyka - dwadzieścia lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków. Kraków: Bliżej przedszkola

5.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

6.Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.

UZUPEŁNIAJĄCA:

1.Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.

2. Dąbrowski M. (2015). Gry matematyczne (nie tylko) dla klas1 -3. Opole: Wydawnictwo Nowik.

3.Dąbrowski M. (2016) Gry matematyczne dla uczniów klas 1 - 3 i starszych. Opole: Wydawnictwo Nowik

4.Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.

5.Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.

6. Gruszczyk – Kolczyńska E. (2014) Edukacja matematyczna w klasie I. Kraków CEBP

7.Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie.

8.Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.

9.Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI

10.Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

11.Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:

metoda podająca – wykład, pokaz, prezentacja, metoda praktycznego działania

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 15h.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20h.

Przygotowanie się do egzaminu - 15h.

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

SPOSOBY POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Ocena pisemnego projektu planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki opracowanego w parach

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:

metoda podająca – wykład, pokaz, prezentacja, metoda praktycznego działania

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 15h.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20h.

Przygotowanie się do egzaminu - 15h.

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH

1. Zwykłe, nadmierne i specyficzne trudności w uczeniu się matematyki

2. Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.

3. Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:

− metody konstruowania gier ściganek, opowiadań i ich wykorzystanie na zajęciach,

− orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,

− ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar; geometria.

4. Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VIII. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 100.

− mnożenie i dzielenie.

− układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych.

− dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań.

− algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka.

5. Wpływ zaburzeń funkcji percepcyjno – motorycznych – analizatora wzrokowego, słuchowego, ruchowego na trudności w uczeniu się matematyki.

6. Konstruowanie planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

OBOWIĄZKOWA:

1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.

2.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

3.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

4. Gruszczyk - Kolczyńska E., (2015). Dziecięca matematyka - dwadzieścia lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków. Kraków: Bliżej przedszkola

5.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

6.Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.

UZUPEŁNIAJĄCA:

1.Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.

2. Dąbrowski M. (2015). Gry matematyczne (nie tylko) dla klas1 -3. Opole: Wydawnictwo Nowik.

3.Dąbrowski M. (2016) Gry matematyczne dla uczniów klas 1 - 3 i starszych. Opole: Wydawnictwo Nowik

4.Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.

5.Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.

6. Gruszczyk – Kolczyńska E. (2014) Edukacja matematyczna w klasie I. Kraków CEBP

7.Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie.

8.Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.

9.Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI

10.Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

11.Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:

metoda podająca – wykład, pokaz, prezentacja, metoda praktycznego działania

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 15h.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20h.

Przygotowanie się do egzaminu - 15h.

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

kolokwium końcowe

prezentacja (praca w grupach 3-osobowych) - usprawnianie wybranego aspektu

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH

1. Zwykłe, nadmierne i specyficzne trudności w uczeniu się matematyki

2. Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.

3. Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:

− metody konstruowania gier ściganek, opowiadań i ich wykorzystanie na zajęciach,

− orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,

− ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar; geometria.

4. Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VIII. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 100.

− mnożenie i dzielenie.

− układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych.

− dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań.

− algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka.

5. Wpływ zaburzeń funkcji percepcyjno – motorycznych – analizatora wzrokowego, słuchowego, ruchowego na trudności w uczeniu się matematyki.

6. Konstruowanie planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

OBOWIĄZKOWA:

1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.

2.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

3.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

4. Gruszczyk - Kolczyńska E., (2015). Dziecięca matematyka - dwadzieścia lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków. Kraków: Bliżej przedszkola

5.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

6.Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.

UZUPEŁNIAJĄCA:

1.Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.

2. Dąbrowski M. (2015). Gry matematyczne (nie tylko) dla klas1 -3. Opole: Wydawnictwo Nowik.

3.Dąbrowski M. (2016) Gry matematyczne dla uczniów klas 1 - 3 i starszych. Opole: Wydawnictwo Nowik

4.Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.

5.Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.

6. Gruszczyk – Kolczyńska E. (2014) Edukacja matematyczna w klasie I. Kraków CEBP

7.Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie.

8.Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.

9.Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI

10.Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

11.Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:

metoda podająca – wykład, pokaz, prezentacja, metoda praktycznego działania

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 15h.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20h.

Przygotowanie się do egzaminu - 15h.

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

kolokwium końcowe

prezentacja (praca w grupach 3-osobowych) - usprawnianie wybranego aspektu

OPIS TREŚCI PROGRAMOWYCH

1. Zwykłe, nadmierne i specyficzne trudności w uczeniu się matematyki

2. Poznanie wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.

3. Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi:

− metody konstruowania gier ściganek, opowiadań i ich wykorzystanie na zajęciach,

− orientacja przestrzenna, rytmy, liczenie,

− ustalanie równoliczności zbiorów, klasyfikacja,

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii,

− operacyjne rozumowanie w zakresie stałości długości, masy, objętości płynów; waga i ciężar; geometria.

4. Charakterystyka postępowania terapeutycznego na drugim etapie terapii – rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych szkolnych w zakresie nauczania początkowego i w klasach IV - VIII. Zapoznanie praktyczne z technikami, ćwiczeniami i pomocami dydaktycznymi

− dodawanie i odejmowanie w zakresie 100.

− mnożenie i dzielenie.

− układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych.

− dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań.

− algorytmy działań pisemnych, rozumienie pojęcia ułamka.

5. Wpływ zaburzeń funkcji percepcyjno – motorycznych – analizatora wzrokowego, słuchowego, ruchowego na trudności w uczeniu się matematyki.

6. Konstruowanie planu terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

OBOWIĄZKOWA:

1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa. Edukacja polska.

2.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

3.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP. oraz następne wydania.

4. Gruszczyk - Kolczyńska E., (2015). Dziecięca matematyka - dwadzieścia lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków. Kraków: Bliżej przedszkola

5.Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

6.Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.

UZUPEŁNIAJĄCA:

1.Badura-Strzelczyk, G. (2008). Pomóż mi policzyć to samemu. Matematyka w ujęciu Marii Montessori od 3 lat do klasy trzeciej. Opole: Wydawnictwo NOWIK.

2. Dąbrowski M. (2015). Gry matematyczne (nie tylko) dla klas1 -3. Opole: Wydawnictwo Nowik.

3.Dąbrowski M. (2016) Gry matematyczne dla uczniów klas 1 - 3 i starszych. Opole: Wydawnictwo Nowik

4.Grabowski, A. (1999). Gry karciane rozwijające u dzieci umiejętność dodawania i odejmowania liczb. Szczecinek: WKM Rachmistrz.

5.Grabowski, A. (1998). Gry, zabawy i ćwiczenia z tabliczką mnożenia część I oraz część II. Szczecinek : WKM Rachmistrz.

6. Gruszczyk – Kolczyńska E. (2014) Edukacja matematyczna w klasie I. Kraków CEBP

7.Klus-Stańska, D., Kalinowska, A. Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów, Warszawa: Żak Wydawnictwo Akademickie.

8.Matthews, J. (1992). Kiermasz pomysłów. Matematyka klasy 0 – III. Warszawa: WSiP.

9.Pisarski, M. (1992). Matematyka dla naszych dzieci. Warszawa: Wydawnictwo ECERI

10.Sapeta, J. (2003). Metoda zautomatyzowanego rachowania oparta na układzie liczb na palcach. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

11.Stasica, J. (2004). Matematyka - 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I – III. Kraków: Impuls.

OPIS METOD KSZTAŁCENIA:

metoda podająca – wykład, pokaz, prezentacja, metoda praktycznego działania

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe np. wykład, ćwiczenia - 15h.

Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20h.

Przygotowanie się do egzaminu - 15h.

Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 10

Inne formy

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2