Podstawy pracy logopedycznej z osobami z niepełnosprawnością intelektualną

Ocena wystawiana jest na podstawie aktywnosći oraz prezentacji o wybranej medodzie wspomagania dziecka z niepełnosprawnością intelektulną

 Diagnoza funkcjonowania dziecka małego

Zasady i cele pracy terapeutycznej

Stymulacja psychofizyczna rozwoju dziecka

Budowanie poczucia wartości u dziecka

Metody i techniki usparaniania dziecka z niepełnosparawnością inetelektulaną

Tearpia logopedyczna osób z niepełnosprawnocsią intelektualną

Bielska, Beata. 2001. „Malowanie rękami jako niekonwencjonalna forma ekspresji”. Szkoła

Specjalna1: 31-35.

Błądek, Małgorzata. 2013. „Autyzm-problem wciąż nieznany”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 16-20.

Błeszyński, Jacek. 2005. Rodzina jako środowisko osób z autyzmem. Aspekt wychowawczo--terapeutyczny. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Bobkowicz-Lewartowska, Lucyna. 2000. Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Baraniewicz m., 2015, Edukacyjne wymiary jakości życia uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, [w:] Podnoszenie jakości edukacji osób z wieloraką niepełnosprawnością. Rozwiązania systemowe w placówce, w środowisku, w kraju, red. A. Smyczek, P. Szczawiński,

j. Szwiec-Kolanko, Kraków, s. 60–98.

Błeszyński j.j. (red.), 2006, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków.

Błeszyński j.j., 2013, Niepełnosprawność intelektualna. Mowa – język – komunikacja. Czy iloraz inteligencji wyjaśnia wszystko?, Gdańsk.

Brudnowska, Aniela, Cylkowska-Nowak, Mirosława. 2008. „Kobiety, zdrowie i choreoterapia-wświetle badan własnych” w Arteterapia w edukacji i rozwoju człowieka, pod red. Siemież, Małgorzata i Tomasz, 67-73. Wrocław: Dolnośląska Szkoła Wyższa.

Dąbrowska-Jabłońska, Iwona. 2008. Terapia trudności w uczeniu się w: Terapia dzieci i młodzieży. Metody i techniki pomocy psychopedagogicznej, pod red. Dąbrowska-Jabłońska, Iwona, 87-134. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Gozdecka, Renata. 2004. „Metoda aktywnego słuchania muzyki z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych”. Wychowanie Muzyczne”5: 285-286.

Gruszczyk –Kolczyńska, Edyta, Zielińska, Ewa. 2000. Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się.Warszawa: WSiP

Jędrzejczyk, Iwona. 2013. „Zajęcia muzyko-terapeutyczne”.Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 21-22.

Kaja, Barbara. 2001. Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego.

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą sprawdzane poprzez egzamin pisemny podsumowujący realizację przedmiotu (test jednokrotnego wyboru).

Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 50% odpowiedzi poprawnych.

Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą sprawdzane poprzez ocenę:

1. ustnych wypowiedzi w trakcie zajęć (dyskusja w grupie w trakcie zajęć, dyskusja nt. oglądanych filmów, prezentacja przygotowanych prezentacji dot. wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektulaną)

2. aktywności studenta w czasie zajęć praktycznych.

Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych będą sprawdzane poprzez ocenę wypowiedzi studenta w trakcie ćwiczeń i warsztatów (rozmowa, dyskusja dydaktyczna). Aktywność na ćwiczeniach i warsztatach jest niezbędna i wymagana od wszystkich studentów.

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Podstawowe pojęcia z zakresu niepełnosprawności intelektualnej.

2. Pojęcie inteligencji i jej rodzaje.

3. Funkcjonowanie mózgu i umysłu a myślenie i język.

4. Zaburzenia procesów poznawczych u osób z niepełnosprawnością intelektualną.

5. Możliwości komunikacyjne osób z niepełnosprawnością intelektualną.

6. Zasady i metody terapii logopedycznej osób niepełnosprawnych intelektualnie.

ĆWICZENIA:

1. Studia przypadków osób z różnym poziomem niepełnosprawności intelektualnej, analiza zachowań i możliwości komunikacyjnych oraz postępowania terapeutycznego na podstawie hospitacji zajęć logopedycznych i projekcji filmów podejmujących problematykę niepełnosprawności

intelektualnej.

2. Diagnoza funkcjonowania dziecka małego z niepełnosprawnością intelektualną

3. Zasady i cele pracy terapeutycznej

4. Stymulacja psychofizyczna rozwoju dziecka

5. Budowanie poczucia wartości u dziecka

6. Metody i techniki usprawniania dziecka z niepełnosprawnością intelektualną

WARSZTATY:

1. Terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną

2. Opracowanie przez studenta wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osoby z niepełnosprawnością intelektualną

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Bielska, Beata. 2001. „Malowanie rękami jako niekonwencjonalna forma ekspresji”. Szkoła Specjalna1: 31-35.

2. Błądek, Małgorzata. 2013. „Autyzm-problem wciąż nieznany”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 16-20.

3. Błeszyński, Jacek. 2005. Rodzina jako środowisko osób z autyzmem. Aspekt wychowawczo--terapeutyczny. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

4. Bobkowicz-Lewartowska, Lucyna. 2000. Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

5. Baraniewicz m., 2015, Edukacyjne wymiary jakości życia uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, [w:] Podnoszenie jakości edukacji osób z wieloraką niepełnosprawnością. Rozwiązania systemowe w placówce, w środowisku, w kraju, red. A. Smyczek, P. Szczawiński,

J. Szwiec-Kolanko, Kraków, s. 60–98.

6. Błeszyński j.j. (red.), 2006, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków.

7. Błeszyński j.j., 2013, Niepełnosprawność intelektualna. Mowa – język – komunikacja. Czy iloraz inteligencji wyjaśnia wszystko?, Gdańsk.

8. Brudnowska, Aniela, Cylkowska-Nowak, Mirosława. 2008. „Kobiety, zdrowie i choreoterapia-wświetle badan własnych” w Arteterapia w edukacji i rozwoju człowieka, pod red. Siemież, Małgorzata i Tomasz, 67-73. Wrocław: Dolnośląska Szkoła Wyższa.

LITERATURA UZUPEŁNAJĄCA:

1. Dąbrowska-Jabłońska, Iwona. 2008. Terapia trudności w uczeniu się w: Terapia dzieci i młodzieży. Metody i techniki pomocy psychopedagogicznej, pod red. Dąbrowska-Jabłońska, Iwona, 87-134. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

2. Gozdecka, Renata. 2004. „Metoda aktywnego słuchania muzyki z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych”. Wychowanie Muzyczne”5: 285-286.

3. Gruszczyk –Kolczyńska, Edyta, Zielińska, Ewa. 2000. Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się. Warszawa: WSiP

4. Jędrzejczyk, Iwona. 2013. „Zajęcia muzyko-terapeutyczne”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 21-22.

5. Kaja, Barbara. 2001. Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego.

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład: wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; oglądanie filmów i nagrań dvd.

Ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy.

Warsztaty: zajęcia praktyczne z zakresu wybranych metod wspomagających terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

1. Godziny kontaktowe - wykład (12 godzin), ćwiczenia (6 godzin) = 19 godzin

2. Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godz.

3. Przygotowanie prezentacji dot. wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną - 15 godzin

4. Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą sprawdzane poprzez egzamin pisemny podsumowujący realizację przedmiotu (test jednokrotnego wyboru).

Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 50% odpowiedzi poprawnych.

Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą sprawdzane poprzez ocenę:

1. ustnych wypowiedzi w trakcie zajęć (dyskusja w grupie w trakcie zajęć, dyskusja nt. oglądanych filmów, prezentacja przygotowanych prezentacji dot. wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną)

2. aktywności studenta w czasie zajęć praktycznych.

Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych będą sprawdzane poprzez ocenę wypowiedzi studenta w trakcie ćwiczeń i warsztatów (rozmowa, dyskusja dydaktyczna). Aktywność na ćwiczeniach i warsztatach jest niezbędna i wymagana od wszystkich studentów.

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Podstawowe pojęcia z zakresu niepełnosprawności intelektualnej.

2. Pojęcie inteligencji i jej rodzaje.

3. Funkcjonowanie mózgu i umysłu a myślenie i język.

4. Zaburzenia procesów poznawczych u osób z niepełnosprawnością intelektualną.

5. Możliwości komunikacyjne osób z niepełnosprawnością intelektualną.

6. Zasady i metody terapii logopedycznej osób niepełnosprawnych intelektualnie.

ĆWICZENIA:

1. Studia przypadków osób z różnym poziomem niepełnosprawności intelektualnej, analiza zachowań i możliwości komunikacyjnych oraz postępowania terapeutycznego na podstawie hospitacji zajęć logopedycznych i projekcji filmów podejmujących problematykę niepełnosprawności

intelektualnej.

2. Diagnoza funkcjonowania dziecka małego z niepełnosprawnością intelektualną

3. Zasady i cele pracy terapeutycznej

4. Stymulacja psychofizyczna rozwoju dziecka

5. Budowanie poczucia wartości u dziecka

6. Metody i techniki usprawniania dziecka z niepełnosprawnością intelektualną

WARSZTATY:

1. Terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną

2. Opracowanie przez studenta wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osoby z niepełnosprawnością intelektualną

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Bielska, Beata. 2001. „Malowanie rękami jako niekonwencjonalna forma ekspresji”. Szkoła Specjalna1: 31-35.

2. Błądek, Małgorzata. 2013. „Autyzm-problem wciąż nieznany”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 16-20.

3. Błeszyński, Jacek. 2005. Rodzina jako środowisko osób z autyzmem. Aspekt wychowawczo--terapeutyczny. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

4. Bobkowicz-Lewartowska, Lucyna. 2000. Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

5. Baraniewicz m., 2015, Edukacyjne wymiary jakości życia uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, [w:] Podnoszenie jakości edukacji osób z wieloraką niepełnosprawnością. Rozwiązania systemowe w placówce, w środowisku, w kraju, red. A. Smyczek, P. Szczawiński,

J. Szwiec-Kolanko, Kraków, s. 60–98.

6. Błeszyński j.j. (red.), 2006, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków.

7. Błeszyński j.j., 2013, Niepełnosprawność intelektualna. Mowa – język – komunikacja. Czy iloraz inteligencji wyjaśnia wszystko?, Gdańsk.

8. Brudnowska, Aniela, Cylkowska-Nowak, Mirosława. 2008. „Kobiety, zdrowie i choreoterapia-wświetle badan własnych” w Arteterapia w edukacji i rozwoju człowieka, pod red. Siemież, Małgorzata i Tomasz, 67-73. Wrocław: Dolnośląska Szkoła Wyższa.

LITERATURA UZUPEŁNAJĄCA:

1. Dąbrowska-Jabłońska, Iwona. 2008. Terapia trudności w uczeniu się w: Terapia dzieci i młodzieży. Metody i techniki pomocy psychopedagogicznej, pod red. Dąbrowska-Jabłońska, Iwona, 87-134. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

2. Gozdecka, Renata. 2004. „Metoda aktywnego słuchania muzyki z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych”. Wychowanie Muzyczne”5: 285-286.

3. Gruszczyk –Kolczyńska, Edyta, Zielińska, Ewa. 2000. Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się. Warszawa: WSiP

4. Jędrzejczyk, Iwona. 2013. „Zajęcia muzyko-terapeutyczne”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 21-22.

5. Kaja, Barbara. 2001. Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego.

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład: wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; oglądanie filmów i nagrań dvd.

Ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy.

Warsztaty: zajęcia praktyczne z zakresu wybranych metod wspomagających terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

1. Godziny kontaktowe - wykład (15 godzin), ćwiczenia (5 godzin), warsztaty (10 godzin) = 30 godzin

2. Przygotowanie się do zajęć, lektury - 15 godz.

3. Przygotowanie prezentacji dot. wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną - 15 godzin

4. Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą sprawdzane poprzez egzamin pisemny podsumowujący realizację przedmiotu (test jednokrotnego wyboru).

Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 50% odpowiedzi poprawnych.

Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą sprawdzane poprzez ocenę:

1. ustnych wypowiedzi w trakcie zajęć (dyskusja w grupie w trakcie zajęć, dyskusja nt. oglądanych filmów, prezentacja przygotowanych prezentacji dot. wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością)

2. aktywności studenta w czasie zajęć praktycznych.

Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych będą sprawdzane poprzez ocenę wypowiedzi studenta w trakcie ćwiczeń i warsztatów (rozmowa, dyskusja dydaktyczna). Aktywność na ćwiczeniach i warsztatach jest niezbędna i wymagana od wszystkich studentów.

TREŚCI PROGRAMOWE:

WYKŁAD:

1. Podstawowe pojęcia z zakresu niepełnosprawności intelektualnej.

2. Pojęcie inteligencji i jej rodzaje.

3. Funkcjonowanie mózgu i umysłu a myślenie i język.

4. Zaburzenia procesów poznawczych u osób z niepełnosprawnością intelektualną.

5. Możliwości komunikacyjne osób z niepełnosprawnością intelektualną.

6. Zasady i metody terapii logopedycznej osób niepełnosprawnych intelektualnie.

ĆWICZENIA:

1. Studia przypadków osób z różnym poziomem niepełnosprawności intelektualnej, analiza zachowań i możliwości komunikacyjnych oraz postępowania terapeutycznego na podstawie hospitacji zajęć logopedycznych i projekcji filmów podejmujących problematykę niepełnosprawności

intelektualnej.

2. Diagnoza funkcjonowania dziecka małego

3. Zasady i cele pracy terapeutycznej

4. Stymulacja psychofizyczna rozwoju dziecka

5. Budowanie poczucia wartości u dziecka

Metody i techniki usprawniania dziecka z niepełnosprawnością intelektualną

WARSZTATY:

1. Terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną

2. Opracowanie przez studenta wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osoby z niepełnosprawnością intelektualną

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

1. Bielska, Beata. 2001. „Malowanie rękami jako niekonwencjonalna forma ekspresji”. Szkoła Specjalna1: 31-35.

2. Błądek, Małgorzata. 2013. „Autyzm-problem wciąż nieznany”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 16-20.

3. Błeszyński, Jacek. 2005. Rodzina jako środowisko osób z autyzmem. Aspekt wychowawczo--terapeutyczny. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

4. Bobkowicz-Lewartowska, Lucyna. 2000. Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

5. Baraniewicz m., 2015, Edukacyjne wymiary jakości życia uczniów z głęboką wieloraką niepełnosprawnością, [w:] Podnoszenie jakości edukacji osób z wieloraką niepełnosprawnością. Rozwiązania systemowe w placówce, w środowisku, w kraju, red. A. Smyczek, P. Szczawiński,

J. Szwiec-Kolanko, Kraków, s. 60–98.

6. Błeszyński j.j. (red.), 2006, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków.

7. Błeszyński j.j., 2013, Niepełnosprawność intelektualna. Mowa – język – komunikacja. Czy iloraz inteligencji wyjaśnia wszystko?, Gdańsk.

8. Brudnowska, Aniela, Cylkowska-Nowak, Mirosława. 2008. „Kobiety, zdrowie i choreoterapia-wświetle badan własnych” w Arteterapia w edukacji i rozwoju człowieka, pod red. Siemież, Małgorzata i Tomasz, 67-73. Wrocław: Dolnośląska Szkoła Wyższa.

LITERATURA UZUPEŁNAJĄCA:

1. Dąbrowska-Jabłońska, Iwona. 2008. Terapia trudności w uczeniu się w: Terapia dzieci i młodzieży. Metody i techniki pomocy psychopedagogicznej, pod red. Dąbrowska-Jabłońska, Iwona, 87-134. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

2. Gozdecka, Renata. 2004. „Metoda aktywnego słuchania muzyki z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych”. Wychowanie Muzyczne”5: 285-286.

3. Gruszczyk –Kolczyńska, Edyta, Zielińska, Ewa. 2000. Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się. Warszawa: WSiP

4. Jędrzejczyk, Iwona. 2013. „Zajęcia muzyko-terapeutyczne”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze2: 21-22.

5. Kaja, Barbara. 2001. Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego.

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład: wykład konwencjonalny; prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy; oglądanie filmów i nagrań dvd.

Ćwiczenia: prezentacja multimedialna w autorskim opracowaniu wykładowcy.

Warsztaty: zajęcia praktyczne z zakresu wybranych metod wspomagających terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną.

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

1. Godziny kontaktowe - wykład (12 godzin), ćwiczenia (6 godzin) = 19 godzin

2. Przygotowanie się do zajęć, lektury - 20 godz.

3. Przygotowanie prezentacji dot. wybranej metody wspomagającej terapię logopedyczną osób z niepełnosprawnością intelektualną - 15 godzin

4. Sumaryczna liczba punktów ECTS - 2