Emisja głosu

sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- obserwacja pracy studenta na zajęciach, - orientacja w tematyce przedmiotu, ocena poziomu wystąpienia przed grupą, które jest sposobem zaliczenia przedmiotu i skala postępów w pracy nad prawidłową dykcja i emisją, umiejętności związane z zauważaniem dobrych i słabych cech wystąpień publicznych

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy).

Treści poruszane na zajęciach:

- Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi prawidłowej emisji, higieny głosu i dykcji

- przeprowadzenie ćwiczeń oddechowo- emisyjnych

- przeprowadzenie ćwiczeń usprawniających aparat mowy

- przegląd predyspozycji studentów i wskazanie im kierunków indywidualnej pracy w obszarze emisji i higieny głosu oraz dykcji.

- ćwiczenia z zakresu autoprezentacji ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia głosu

-Zapoznanie studentów ze znaczeniem i oddziaływaniem ćwiczeń proponowanych do samodzielnego wykonywania

- pomoc w przygotowaniu pracy zaliczeniowej, którą jest wygłoszenie z pamięci wybranego tekstu zachowaniem wymogów prawidłowej emisji i higieny głosu

Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk, 2000.

Klemensiewicz Z.(oprac.) , uzup. Urbańczyk S., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Kraków,1995.

Literatura uzupełniająca:

Walczak- Deleżyńska M., Aby język giętki, Wrocław, 2001.

Pease A., Mowa ciała, Warszawa 2007.

Metody kształcenia: ćwiczenia fizyczne indywidualne i grupowe, wykład aktywizujący,

godziny kontaktowe- 15 godzin

godziny przeznaczone na pracę samodzielną:

utrwalenie wiadomości z zajęć – 5 godzin

przygotowanie bieżących zadań i przygotowanie zaliczenia- 5 godzin

przegląd literatury- 5 godzin

ECTS- 1 pkt.

szczegóły na poziomie informacji dla grup.

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności

i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy).

Treści poruszane na zajęciach:

- Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi prawidłowej emisji, higieny głosu i dykcji

- przeprowadzenie ćwiczeń oddechowo- emisyjnych

- przeprowadzenie ćwiczeń usprawniających aparat mowy

- przegląd predyspozycji studentów i wskazanie im kierunków indywidualnej pracy w obszarze emisji i higieny głosu oraz dykcji.

- ćwiczenia z zakresu autoprezentacji ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia głosu

-Zapoznanie studentów ze znaczeniem i oddziaływaniem ćwiczeń proponowanych do samodzielnego wykonywania, w formie filmów instruktażowych przygotowanych autorsko przez prowadzącego

- pomoc w przygotowaniu pracy zaliczeniowej, którą jest wygłoszenie z pamięci wybranego tekstu zachowaniem wymogów prawidłowej emisji i higieny głosu.

Toczyska B., „Elementarne ćwiczenia dykcji”, Gdańsk, 2000.

Klemensiewicz Z.(oprac.), uzup. Urbańczyk S: "Prawidła poprawnej wymowy polskiej.", Kraków,1995.

Literatura uzupełniająca:

Walczak- Deleżyńska M.,„Aby język giętki”, Wrocław, 2001.

Ocenie podlega wystąpienie indywidualne studenta zrealizowane w ramach spotkania bezpośredniego z wykładowcą lub utrwalone w formie pliku wideo.

sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- obserwacja pracy studenta na zajęciach, - orientacja w tematyce przedmiotu, ocena poziomu wystąpienia przed grupą, które jest sposobem zaliczenia przedmiotu i skala postępów w pracy nad prawidłową dykcja i emisją, umiejętności związane z zauważaniem dobrych i słabych cech wystąpień publicznych

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy).

Treści poruszane na zajęciach:

- Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi prawidłowej emisji, higieny głosu i dykcji

- przeprowadzenie ćwiczeń oddechowo- emisyjnych

- przeprowadzenie ćwiczeń usprawniających aparat mowy

- przegląd predyspozycji studentów i wskazanie im kierunków indywidualnej pracy w obszarze emisji i higieny głosu oraz dykcji.

- ćwiczenia z zakresu autoprezentacji ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia głosu

-Zapoznanie studentów ze znaczeniem i oddziaływaniem ćwiczeń proponowanych do samodzielnego wykonywania

- pomoc w przygotowaniu pracy zaliczeniowej, którą jest wygłoszenie z pamięci wybranego tekstu zachowaniem wymogów prawidłowej emisji i higieny głosu

Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk, 2000.

Klemensiewicz Z.(oprac.) , uzup. Urbańczyk S., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Kraków,1995.

Literatura uzupełniająca:

Walczak- Deleżyńska M., Aby język giętki, Wrocław, 2001.

Pease A., Mowa ciała, Warszawa 2007.

Metody kształcenia: ćwiczenia fizyczne indywidualne i grupowe, wykład aktywizujący,

godziny kontaktowe- 15 godzin

godziny przeznaczone na pracę samodzielną:

utrwalenie wiadomości z zajęć – 5 godzin

przygotowanie bieżących zadań i przygotowanie zaliczenia- 5 godzin

przegląd literatury- 5 godzin

ECTS- 1 pkt.

szczegóły na poziomie informacji dla grup.

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy).

TREŚCI PROGRAMOWE

Budowa oraz działanie aparatu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego z punktu widzenia ich optymalnego wykorzystania w zawodowej pracy głosem. Ćwiczenia odpowiedniej do mówienia postawy ciała. Wypracowanie umiejętności rozluźniania obszarów ciała odpowiedzialnych za tworzenie głosu. Ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia fonacyjne. Ćwiczenia artykulacyjne. Praca nad techniką mowy. Praca z tekstem. Głos jako narzędzie pracy nauczyciela. Higiena pracy głosem.

Toczyska B., „Elementarne ćwiczenia dykcji”, Gdańsk, 2000.

Klemensiewicz Z.(oprac.), uzup. Urbańczyk S: "Prawidła poprawnej wymowy polskiej.", Kraków,1995.

Literatura uzupełniająca:

Walczak- Deleżyńska M.,„Aby język giętki”, Wrocław, 2001.

Na zajęciach preferowany jest wygodny strój sportowy.

sposoby pomiaru efektów kształcenia:

- obserwacja pracy studenta na zajęciach, - orientacja w tematyce przedmiotu, ocena poziomu wystąpienia przed grupą, które jest sposobem zaliczenia przedmiotu i skala postępów w pracy nad prawidłową dykcja i emisją, umiejętności związane z zauważaniem dobrych i słabych cech wystąpień publicznych

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy).

Treści poruszane na zajęciach:

- Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi prawidłowej emisji, higieny głosu i dykcji

- przeprowadzenie ćwiczeń oddechowo- emisyjnych

- przeprowadzenie ćwiczeń usprawniających aparat mowy

- przegląd predyspozycji studentów i wskazanie im kierunków indywidualnej pracy w obszarze emisji i higieny głosu oraz dykcji.

- ćwiczenia z zakresu autoprezentacji ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia głosu

-Zapoznanie studentów ze znaczeniem i oddziaływaniem ćwiczeń proponowanych do samodzielnego wykonywania

- pomoc w przygotowaniu pracy zaliczeniowej, którą jest wygłoszenie z pamięci wybranego tekstu zachowaniem wymogów prawidłowej emisji i higieny głosu

Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk, 2000.

Klemensiewicz Z.(oprac.) , uzup. Urbańczyk S., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Kraków,1995.

Literatura uzupełniająca:

Walczak- Deleżyńska M., Aby język giętki, Wrocław, 2001.

Pease A., Mowa ciała, Warszawa 2007.

Metody kształcenia: ćwiczenia fizyczne indywidualne i grupowe, wykład aktywizujący,

godziny kontaktowe- 15 godzin

godziny przeznaczone na pracę samodzielną:

utrwalenie wiadomości z zajęć – 5 godzin

przygotowanie bieżących zadań i przygotowanie zaliczenia- 5 godzin

przegląd literatury- 5 godzin

ECTS- 1 pkt.

szczegóły na poziomie informacji dla grup.

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności

i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy

Treści poruszane na zajęciach:

- Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi prawidłowej emisji, higieny głosu i dykcji

- przeprowadzenie ćwiczeń oddechowo- emisyjnych

- przeprowadzenie ćwiczeń usprawniających aparat mowy

- przegląd predyspozycji studentów i wskazanie im kierunków indywidualnej pracy w obszarze emisji i higieny głosu oraz dykcji.

- ćwiczenia z zakresu autoprezentacji ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia głosu

-Zapoznanie studentów ze znaczeniem i oddziaływaniem ćwiczeń proponowanych do samodzielnego wykonywania, w formie filmów instruktażowych przygotowanych autorsko przez prowadzącego

- pomoc w przygotowaniu pracy zaliczeniowej, którą jest wygłoszenie z pamięci wybranego tekstu zachowaniem wymogów prawidłowej emisji i higieny głosu.

Toczyska B., „Elementarne ćwiczenia dykcji”, Gdańsk, 2000.

Klemensiewicz Z.(oprac.), uzup. Urbańczyk S: "Prawidła poprawnej wymowy polskiej.", Kraków,1995.

Literatura uzupełniająca:

Walczak- Deleżyńska M.,„Aby język giętki”, Wrocław, 2001.

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy).

TREŚCI PROGRAMOWE:

Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi prawidłowej emisji, higieny głosu i dykcji. Omówienie problematyki ustawienia, rozwijania i doskonalenia głosu. Oddech przeponowo-żebrowy. Faza wydechowa. Ćwiczenia fonacyjne/ artykulacyjne/ dykcyjne. Nauka prawidłowego ustawienia i emisji głosu. Techniki rehabilitacji głosu.

Ciecierska-Zajdel B., Trening głosu, Warszawa 2012

Streżyński J., Jagiełłowicz A.B., Walczak-Deleżyńska M., Siła Twojego głosu, t.

1, Wrocław 2018.

Klemensiewicz Z.(oprac.), uzup. Urbańczyk S, Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Kraków 1995.

Szymański P.A., Wybrane zagadnienia emisji głosu w pracy pedagoga, Zamojskie

Studia i Materiały, 2011/nr 1, s.101-108, Wyższa Szkoła Zarządzania i Admini-

stracji w Zamościu.

Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu,

Kraków 2003.

Toczyska B., Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk 2007.

Toczyska B., Łamańce z dedykacją, czyli makaka ma Kama, Gdańsk 2009.

Toczyska B., Sarabanda w chaszczach (Ćwiczenia samogłosek), Gdańsk 1997.

Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji”, Gdańsk, 2000.

Oczkoś M., Sztuka poprawnej wymowy, czyli o faflunieniu i bełkotaniu, Warszawa

2007.

Walczak- Deleżyńska M.,„Aby język giętki”, Wrocław, 2001.

Ocenie podlega wystąpienie indywidualne studenta zrealizowane w ramach spotkania bezpośredniego z wykładowcą lub utrwalone w formie pliku wideo.

NAKŁAD PRACY STUDENTA FORMA AKTYWNOŚCI (średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności)

6. godz. w kontakcie bezpośrednim

4 godz. w kontakcie online - Skype, wysyłane nagrania studentów

10 godz. przygotowanie się do zajęć, samodzielne ćwiczenia głosowe, analiza otrzymanych materiałów, konsultacje z prowadzącym.

Zajęcia są ćwiczeniami wymagającymi od studenta aktywności i zaangażowania.

Student powinien osiągnąć elementarne umiejętności związane ze znajomością sposobu posługiwania się głosem i słowem w wystąpieniach publicznych (umiejętność kierowania własnym głosem i wyrazistością mowy).

TREŚCI PROGRAMOWE:

Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi prawidłowej emisji, higieny głosu i dykcji. Omówienie problematyki ustawienia, rozwijania i doskonalenia głosu. Oddech przeponowo-żebrowy. Faza wydechowa. Ćwiczenia fonacyjne/ artykulacyjne/ dykcyjne. Nauka prawidłowego ustawienia i emisji głosu. Techniki rehabilitacji głosu.

Ciecierska-Zajdel B., Trening głosu, Warszawa 2012

Streżyński J., Jagiełłowicz A.B., Walczak-Deleżyńska M., Siła Twojego głosu, t.

1, Wrocław 2018.

Klemensiewicz Z.(oprac.), uzup. Urbańczyk S, Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Kraków 1995.

Szymański P.A., Wybrane zagadnienia emisji głosu w pracy pedagoga, Zamojskie

Studia i Materiały, 2011/nr 1, s.101-108, Wyższa Szkoła Zarządzania i Admini-

stracji w Zamościu.

Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu,

Kraków 2003.

Toczyska B., Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk 2007.

Toczyska B., Łamańce z dedykacją, czyli makaka ma Kama, Gdańsk 2009.

Toczyska B., Sarabanda w chaszczach (Ćwiczenia samogłosek), Gdańsk 1997.

Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji”, Gdańsk, 2000.

Oczkoś M., Sztuka poprawnej wymowy, czyli o faflunieniu i bełkotaniu, Warszawa

2007.

Walczak- Deleżyńska M.,„Aby język giętki”, Wrocław, 2001.

Ocenie podlega wystąpienie indywidualne studenta zrealizowane w ramach spotkania bezpośredniego z wykładowcą lub utrwalone w formie pliku wideo.

NAKŁAD PRACY STUDENTA FORMA AKTYWNOŚCI (średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności)

6. godz. w kontakcie bezpośrednim

4 godz. w kontakcie online - Skype, wysyłane nagrania studentów

10 godz. przygotowanie się do zajęć, samodzielne ćwiczenia głosowe, analiza otrzymanych materiałów, konsultacje z prowadzącym