Rzeźba
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 10-6F-RZE |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Rzeźba |
Jednostka: | Instytut Edukacji Artystycznej |
Grupy: |
Obowiązkowe dla I r. edukacji artystycznej (EP), (2-l) stacjonarne II stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Rozwijanie osobowości twórczej. Kształtowanie wyobraźni przestrzennej, wyczucia proporcji, kierunków, ciężarów i rytmów. Wprowadzenie w podstawowe zagadnienia rzeźbiarskie: kompozycji, konstrukcji, napięć i faktury. Rozwijanie wrażliwości na wyraz formy rzeźbiarskiej. Budowanie umiejętności kreowania kompozycji trójwymiarowej. Nabywanie podstaw warsztatu rzeźbiarskiego i podstawowych umiejętności technologicznych ( budowy konstrukcji rzeźbiarskiej, technik modelowania w glinie i plastelinie, podstaw odlewu gipsowego) |
Pełny opis: |
Zadania studyjne, prowadzone w oparciu o obserwację modela, projektowo-koncepcyjne oraz podstawy technologii rzeźbiarskich. 1. Portret wzajemny – poszukiwanie szczególnej konstrukcji, równowagi brył, charakteru i indywidualnych proporcji właściwych portretowanej osobie. Detal jako element kompozycyjny podporządkowany całości. Praca w zespołach dwu lub trzyosobowych 2. Plakieta do wiersza – mała forma rzeźbiarska odpowiadająca swoim charakterem nastrojowi i treści wybranego utworowi lirycznego. Świadomy dobór środków artystycznych, umiejętność interpretacji i przełożenia nastroju i metafory z formy literackiej na rzeźbiarską. Poszukiwanie autonomicznej metafory plastycznej. 3. technologia odlewu w gipsie - odlew wybranych prac |
Literatura: |
1.Hermansdorfer M., Między ekspresją a metaforą, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1999 2. Simblet S., Anatomia dla artystów, Warszawa 2004. 3. Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1980. 4. Schanti A., Die Liebe zu den Objekten/The love of Objects: Aspekte Zeitgenoessischer Skulptur/Aspects of Contemporary sculpture, Springer, 2008. 5. Kwartalnik Rzeźby „Orońsko”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. 6. Rocznik „Rzeźba Polska”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. 7. Duby G., Daval J.-L.; Sculpture – from Antiquity to the Present Day, Taschen, 2006. 8. 1. Die obere Haelfte // Die Bueste seid August Rodin, Edition Braus. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: 1. Student ma poszerzoną wiedzę na temat środków ekspresji właściwych rzeźbie. 2. Student dobrze zna proces technologiczny niezbędny do powstania rzeźby. 3. Student zna podstawy organizacji pracy rzeźbiarskiej, w tym ma wiedzę o materiałach i narzędziach rzeźbiarskich oraz ich bezpiecznym użytkowaniu. Umiejętności: 1. Student potrafi samodzielnie zaprojektować i wykonać rzeźbę. 2. Student potrafi zorganizować indywidualną bądź zespołową pracę nad projektem rzeźbiarskim i wziąć w niej udział. Kompetencje: 1. Student ma zdolność rzeczowej analizy własnych i obcych prac rzeźbiarskich. 2. Student potrafi merytorycznie i kulturalnie rozmawiać na temat roli rzeźby w sztuce i kulturze. |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia jest wykonanie wszystkich zadań prowadzonych w pracowni oraz udział w zajęciach. Ocena zostanie wystawiona po analizie powstałych prac dokonanej w czasie przeglądu semestralnego w obecności całej grupy. Uwzględniane będą: wnikliwość obserwacji, kreatywne podejście do zadań, samodzielność myślenia, wkład pracy, rozwój. |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.