Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Diagnostyka psychopedagogiczna i poradnictwo wychowawcze

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 10-4S-DPY1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Diagnostyka psychopedagogiczna i poradnictwo wychowawcze
Jednostka: Instytut Pedagogiki
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 3.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Skrócony opis:

Student podczas zajęć pozna podstawowe pojęcie z zakresu diagnozy psychopedagogicznej (cele, zadania, diagnoza rozwinięta, kontakt diagnostyczny, źródła oporu w kontakcie z dzieckiem, dorosłym, etyka) oraz poradnictwa pedagogicznego/wychowawczego (rodzaje poradnictwa, metody działania, teorie poradnictwa, rola radzącego się i doradcy).

Pełny opis:

Za pomocą metod opartych na własnym doświadczaniu (dyskusja, odgrywanie scenek, praca własna - opracowanie kwestionariusza) student pozna i nauczy się stosować podstawowe techniki diagnostyczne (dobór metod diagnostycznych, podstawy psychometryczne, konstruowanie procesu diagnostycznego, konstruowanie narzędzi badawczych, analiza porównawcza wybranych metod badawczych) oraz konstruować strategie pracy z radzącym się.

Szczegółowe treści zajęć to:

- Podstawy diagnozy psychopedagogicznej

- Kryteria, cechy i rodzaje diagnozy psychopedagogicznej

- Cechy diagnozy psychopedagogicznej środowiska rodzinnego

- Techniki diagnostyczne (wywiad, obserwacja, analiza dokumentów, techniki socjometryczne, techniki projekcyjne)

- Diagnoza środowiska rodzinnego (strategie diagnozy rodziny);

- Kryteria diagnostyczne ICD 10

- Cechy kontaktu pomocowego

- Kryteria prawidłowego kontaktu pomocowego

- Błędy w postępowaniu diagnostycznym/poradnianym

- Opór radzącego się- wskaźniki i sposoby radzenia sobie z oporem

- Zasady i formy prawidłowej komunikacji pomocowej (komunikat empatyczny, komunikat konfrontacyjny, reakcja badawcza, parafraza, interpretacja, pytania otwarte itp.)

- Zasady etyczne w postępowaniu diagnostycznym/poradnianym

Literatura:

Kargulowa, Alicja. (2010). O teorii i praktyce poradnictwa. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN

Sztandar, W. (1999). Rozmowy, które pomagają. Warszawa

Kołakowska, A., Pisula, A. (2016). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Skałbania, B. (2009). Poradnictwo pedagogiczne. Przegląd wybranych zagadnień. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków

Geldard, K., Geldard, D. (2005). Jak pracować z dziecięcymi grupami terapeutycznymi. Przewodnik dla psychologów, pedagogów i pracowników socjalnych. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk

Jarosz, E., Wysoka E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna, podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Żak

Wysocka, E. (2007). Człowiek a środowisko życia. Podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Efekty uczenia się:

Po ukończeniu przedmiotu student:

WIEDZA

PE2_W01

- zna terminologię używaną w diagnostyce psychopedagogicznej i poradnictwie wychowawczym.

- umie zdefiniować źródła diagnostyki psychopedagogicznej i poradnictwa wychowawczego w różnych dziedzinach nauki.

- zna kluczowe pojęcia takie jak rodzaje poradnictwa, funkcje poradnictwa, etapy poradnictwa, modele diagnostyczne, rodzaje diagnoz, cechy diagnostyki psychopedagogicznej, norma, wskaźnik, średnia, wzorzec.

PE2_W04

- Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia diagnostyczne stosowane w diagnostyce psychopedagogicznej i poradnictwie wychowawczym.

- Zna wytyczne dotyczące tworzenia poszczególnych narzędzi diagnostycznych oraz wytyczne dotyczące ich zastosowania.

- Zna założenia stosowania multimetodycznego podejścia w diagnostyce psychopedagogicznej i poradnictwie wychowawczym.

PE2_W16

- ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych w postępowaniu diagnostycznym i poradnictwie wychowawczym.

- zna zarówno zasady etyczne wyznaczające niezbywalne kompetencje osobowo-formalne specjalisty jak i zasady etyczne wyznaczające niezbywalne kompetencje interpersonalne diagnosty.

UMIEJĘTNOŚCI

PE1_U02

- potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu diagnostyki psychopedagogiczneji poradnictwie wychowawczym w celu analizowania i interpretowania problemów dziecka.

PE2_U10

- potrafi zastosować różne narzędzia diagnostyczne w zależności od wieku badanego, jego nastawienia do badania, zgłaszanych problemów.

- potrafi prawidłowo formułować diagnozę. Student potrafi stosować różne formy interwencji

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

PE2_K01

- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności diagnostyczno-terapeutycznych niezbędnych w pracy z dziećmi i ich rodzinami.

- rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego.

- potrafi dokonać analizy własnego postępowania podczas prowadzenia procesu diagnostycznego i udzielania wskazówek w ramach terapii i coachingu.

Metody i kryteria oceniania:

SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

WIEDZA:

- ocena wypowiedzi ustnych w formie dyskursu prowadzonego podczas zajęć

- egzamin ustny

- ocena stworzonego przez studenta kwestionariusza wywiadu

- ocena prac wykonywanych podczas zajęć

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

- ocena aktywności studenta podczas zajęć

- ocena umiejętność refleksyjnej i krytycznej analizy prezentowanych treści

- ocena umiejętności dokonania pisemnej analizy pracy własnej

- ocena umiejętności przeprowadzania wywiadu dotyczącego sytuacji rodzinnej z wybraną osobą

- ocena transkrypcji wywiadu

Metody kształcenia:

- wykład

- dyskusja dydaktyczna

- prezentacja multimedialna

- burza mózgu

- odgrywanie scenek sytuacyjnych

- praca w zespołach

- analiza przypadków

NAKŁAD PRACY STUDENTA:

Godziny kontaktowe - warsztaty: 30 h

Przygotowanie się do zajęć na podstawie podanej literatury: 25 h

Przygotowanie, przeprowadzenie oraz analiza kwestionariusza wywiadu: 25 h

Łączna liczba punktów ECTS: 3

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Laboratorium/warsztaty, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Marta Kulesza
Prowadzący grup: Marta Kulesza
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Skrócony opis:

Student podczas zajęć pozna podstawowe pojęcie z zakresu diagnozy psychopedagogicznej (cele, zadania, diagnoza rozwinięta, kontakt diagnostyczny, źródła oporu w kontakcie z dzieckiem, dorosłym, etyka) oraz poradnictwa pedagogicznego/wychowawczego (rodzaje poradnictwa, metody działania, teorie poradnictwa, rola radzącego się i doradcy).

Pełny opis:

Za pomocą metod opartych na własnym doświadczaniu (dyskusja, odgrywanie scenek, praca własna - opracowanie kwestionariusza) student pozna i nauczy się stosować podstawowe techniki diagnostyczne (dobór metod diagnostycznych, podstawy psychometryczne, konstruowanie procesu diagnostycznego, konstruowanie narzędzi badawczych, analiza porównawcza wybranych metod badawczych) oraz konstruować strategie pracy z radzącym się.

Szczegółowe treści zajęć to:

- Podstawy diagnozy psychopedagogicznej

- Kryteria, cechy i rodzaje diagnozy psychopedagogicznej

- Cechy diagnozy psychopedagogicznej środowiska rodzinnego

- Techniki diagnostyczne (wywiad, obserwacja, analiza dokumentów, techniki socjometryczne, techniki projekcyjne)

- Diagnoza środowiska rodzinnego (strategie diagnozy rodziny);

- Kryteria diagnostyczne ICD 10

- Cechy kontaktu pomocowego

- Kryteria prawidłowego kontaktu pomocowego

- Błędy w postępowaniu diagnostycznym/poradnianym

- Opór radzącego się- wskaźniki i sposoby radzenia sobie z oporem

- Zasady i formy prawidłowej komunikacji pomocowej (komunikat empatyczny, komunikat konfrontacyjny, reakcja badawcza, parafraza, interpretacja, pytania otwarte itp.)

- Zasady etyczne w postępowaniu diagnostycznym/poradnianym

Literatura:

Kargulowa, Alicja. (2010). O teorii i praktyce poradnictwa. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN

Sztandar, W. (1999). Rozmowy, które pomagają. Warszawa

Kołakowska, A., Pisula, A. (2016). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Skałbania, B. (2009). Poradnictwo pedagogiczne. Przegląd wybranych zagadnień. Oficyna Wydawnicza „Impuls”. Kraków

Geldard, K., Geldard, D. (2005). Jak pracować z dziecięcymi grupami terapeutycznymi. Przewodnik dla psychologów, pedagogów i pracowników socjalnych. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk

Jarosz, E., Wysoka E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna, podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Żak

Wysocka, E. (2007). Człowiek a środowisko życia. Podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)