Konstruowanie IPET i PDW
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 10-2S-KPG |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Konstruowanie IPET i PDW |
Jednostka: | Instytut Pedagogiki Specjalnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Pełny opis: |
TEMATY (wykłady): 1. Analiza rozporządzeń MEN dotyczących udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 2. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej. 3. Dokumentacja ucznia oraz analiza jego wytworów. 4. Diagnoza funkcjonalna. Model wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania. 5. Metody, technika i narzędzia wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia. TREŚCI PROGRAMOWE (ćwiczenia): Analiza opinii i innych dokumentów ucznia uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe. Opracowanie karty dostosowanej do indywidualnych potrzeb ucznia. Konstruowanie planu działań wspierających dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania i pisania. Konstruowanie planu działań wspierających dla ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Ewaluacja efektów udzielanej uczniowi ze zdiagnozowanymi specyficznymi trudnościami w uczeniu się pomocy. Analiza orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Konstruowanie narzędzi do wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania. Zasady dostosowania wymagań zawartych w podstawie programowej do potrzeb i możliwości ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Konstruowanie Indywidualnego Programu Edukacyjno – Terapeutycznego (IPET) na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia. Ocena efektywności udzielanej pomocy uczniowi posiadającemu orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Bogdanowicz, M. Adryjanek, A. (2009). Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów. Gdynia: Operon. 2. Głodkowska, J. (1999). Poznanie ucznia szkoły specjalnej. Warszawa: WSiP Spółka Akcyjna. 3. Głodkowska, J. (red.). (2011). Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. 4. Głodkowska, J. (red.). (2010). Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. 5. Gruszczyk-Kolczyńska, E. (1992). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP. 6. Leśniewska, K. Puchała, E., Zaremba L. (2011). Specjalne potrzeby edukacyjne dzieci i młodzieży. Praca zespołu nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem w przedszkolach, szkołach i placówkach.Warszawa: MEN. 7. Łaszczyk, J., Jabłonowska, M. (2009). Zdolności i twórczość jako perspektywa współczesnej edukacji, Warszawa: Wydawnictwo Universitas Rediviva. 8. Marcinkowska, B., Wołowicz, A. (2010). Wielospecjalistyczna Ocena Poziomu Funkcjonowania i Konstruowania Indywidualnych Programów dla osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Skrypt. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. 9. Marcinkowska, B. (2011). Kształcenie uczniów z niepełnosprawnością intelektualną (cz.1, cz.2.). Szkoła Specjalna, 3,4 10. Marcinkowska, B. (2013). Model kompetencji komunikacyjnych osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną - w poszukiwaniu wzajemności i współpracy. Warszawa: APS. 11. Podniesienie efektywności kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe cz. I, II. Ministerstwo Edukacji Narodowej, 2010. 12. Smith, D. D. (2009). Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki. (cz.2.).Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydawnictwo APS. Aktualne Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Literatura uzupełniająca: 1. Al-Khamisy, D. Obserwacja dziecka w przedszkolu. RAABE. 2. Brzezińska, A.I. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (rozdział 7-10). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. 3. Hajnicz, W., Konieczna , A. (red.) (2013). Diagnozowanie kompetencji dzieci w procesie edukacyjnym. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. 4. Jastrząb, J. Baczała, D. (2011). Pedagogika toruńska. Wybrane zagadnienia z pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej. Wzorzec terapeuty. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK. 5. Gruszczyk-Kolczyńska, E., Dobosz, K., Zielińska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP. |
Efekty uczenia się: |
PC_W04 PC_W17 Zna treści rozporządzeń MEN dotyczących kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz ich filozoficzno-socjologiczne podstawy PC_W12 Zna zasady konstruowania indywidualnych programów edukacyjno -terapeutycznych (IPET) i planu działań wspierających (PDW) PC_W04 Ma uporządkowaną wiedzę na temat interpretacji orzeczeń i opinii wydawanych przez PP-P PC_U10 Potrafi dokonać analizy orzeczenia i opinii uwzględniając mocne strony i trudności rozwojowe ucznia PC_U10 Potrafi zaplanować wielospecjalistyczna oceną poziomu funkcjonowania ucznia (WOPFU) PC_U10 Potrafi skonstruować indywidualny program edukacyjno- terapeutyczny (IPET) na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia dla wybranej grupy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi PC_U10 Potrafi przygotować kartę indywidualnych potrzeb ucznia (KIPU) PC_U10 Potrafi skonstruować plan działań wspierających (PDW) dla wybranej grupy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi PC_K02 Ma przekonanie o wartości i potrzebie podejmowanych działań edukacyjno-terapeutycznych |
Metody i kryteria oceniania: |
SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Egzamin Ocena projektu (praca w grupach) |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.