Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Diagnozowanie logopedyczne

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 10-2S-DIL1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Diagnozowanie logopedyczne
Jednostka: Instytut Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 0 LUB 5.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Efekty uczenia się:

PC1_KK_W01, PC1_KK_W02, PC1_KK_W04

Potrafi zdefiniować terminy: diagnozowanie logopedyczne, diagnoza logopedyczna oraz podać ich cechy

PC1_KK_W05, PC1_KK_W06, PC1_KK_W13

Potrafi omówić wyniki poszczególnych części i prób z całościowego badania logopedycznego oraz podać ich możliwe interpretacje

PC1_KK_W04, PC1_KK_W06, PC1_KK_W08

Umie wyjaśnić patomechanizmy form zaburzeń w językowym porozumiewaniu

PC1_KS_U01, PC1_KS_U02, PC1_KK_U04, PC1_KS_U04

Poddaje trafnej analizie objawy zaburzeń mowy i patomechanizmy u prezentowanych pacjentów

PC1_KS_U01, PC1_KS_U02, PC1_KK_U04, PC1_KS_U04

Potrafi dokonać rozpoznania logopedycznego (postawić diagnozę logopedyczną), określić cel usprawniania danej osoby, rokowania i opracować dla niej program usprawniania

PC1_KK_U05, PC1_KK_U06, PC1_KS_U04

Potrafi sporządzić protokół z przeprowadzonego badania logopedycznego oraz opinię logopedyczną

PC1_KK_K03, PC1_KK_K04, PC1_KS_K02

Ma poczucie odpowiedzialności za sformułowane wnioski z postępowania diagnostycznego

PC1_KK_K01

Jest świadomy konieczności doskonalenia umiejętności zawodowych dotyczących diagnozy i terapii osób z zaburzeniami mowy

Metody i kryteria oceniania:

Warunkiem przystąpienia do realizacji tego przedmiotu jest zaliczenie następujących przedmiotów:

1. Gramatyka 1 (fonetyka i fonologia)

2. Rozwój mowy z elementami psycholingwistyki

3. Dyslalia

Praktyki zawodowe:

Z przedmiotem tym łączy się praktyka dyplomowa, która ma podsumować umiejętności diagnostyczne studenta na podstawowym poziomie. Praktyka polega na prowadzeniu działań diagnostycznych i terapeutycznych z podopiecznym z dyslalią, opóźnionym rozwojem mowy lub zaburzeniami mowy o jednoznacznym patomechanizmie w celu weryfikacji wstępnego rozpoznania logopedycznego (dokonywana jest w trakcie realizacji opracowanego przez studenta dla podopiecznego indywidualnego programu terapii logopedycznej). Podsumowaniem praktyki jest opracowanie opinii o podopiecznym.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)

Okres: 2019-10-01 - 2020-02-16
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 45 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Danuta Emiluta-Rozya
Prowadzący grup: Danuta Emiluta-Rozya
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia uzyskanych podczas ćwiczeń:

1.ocena prezentacji opracowanego przez studenta/ów (w parach lub indywidualnie) studium przypadku dziecka z dyslalią lub opóźnieniem rozwoju mowy (relacja ustna w połączeniu ze slajdami z przeprowadzonego logopedycznego badania diagnostycznego oraz ocena czynności diagnostycznych zarejestrowanych na DVD)

2.ocena protokołu pisemnego złożonego w terminie 2 tyg. po prezentacji studium przypadku

Sposoby pomiaru efektów kształcenia podsumowujących przedmiot:

egzamin pisemny polegający na:

a) sformułowaniu wstępnej diagnozy logopedycznej/określeniu stanu mowy dziecka z trudnościami w mowie (na podstawie danych o dziecku, wyników badań specjalistycznych, np. psychologicznych oraz prezentacji DVD - określenie objawów i patomechanizmów, czyli uzasadnienie rozpoznania logopedycznego,

b)podaniu koniecznych (lub braku konieczności) specjalistycznych konsultacji dodatkowych,

c) podaniu celu i wstępnego programu terapii logopedycznej.

Dodatkowo brana jest pod uwagę aktywność ustna podczas omawiania przypadków na zajęciach (udział w dyskusji dydaktycznej).

Pełny opis:

Treści programowe wykładu:

1. Wyjaśnienia terminologiczne dot. diagnozowania logopedycznego

2. Praktyczne wykorzystanie narzędzi badania logopedycznego (na podstawowym poziomie)

3. Badanie logopedyczne w przypadkach przede wszystkim dyslalii lub opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się – zróżnicowanie procedury badania, przebieg i omówienie konkretnych przypadków (przykłady nagrań DVD)

4. Dokumentowanie przebiegu badania logopedycznego

5. Omawianie schematów planów usprawniania logopedycznego w przypadkach dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się

Treści programowe ćwiczeń:

Prezentacje (dokonywane przez studentów) studiów przypadków (na podstawie relacji z przeprowadzonego przez studenta badania i nagrań na DVD) ze szczegółowym omówieniem: diagnozy wraz z uzasadnieniem, rokowań dotyczących dalszego rozwoju mowy u podopiecznych, planu usprawniania logopedycznego

Literatura:

LITERATURA OBOWIĄZKOWA

1. Czaplewska E. (2012). Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S., (red.) Diagnoza logopedyczna, GWP, Gdańsk,

2.Demel G. (1983) Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa.

3. Emiluta – Rozya D., (2004).Współpraca logopedy z psychologiem i lekarzem w rozpoznawaniu uwarunkowań trudności dziecka w komunikowaniu się werbalnym [w:] J. Przesmycka – Kamieńska „Diagnoza psychologiczna dzieci z trudnościami w porozumiewaniu się werbalnym” UWr.

4. Emiluta – Rozya D., (2008). Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H.Mierzejewskiej i D.Emiluty – Rozya [w:] J. Porayski – Pomsta (red.) „Diagnoza i terapia w logopedii” Elipsa.

5. Emiluta-Rozya D., (2013). Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa - tylko wskazane podczas zajęć fragmenty (s. 15-17, 18-19, 29-41.

dotyczące diagnozowania logopedycznego na podstawowym poziomie

6. Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA

7. Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (2018) Normatywne i nienormatywne realizacje fonemu[r]we współczesnym języku polski, [w:] Śniatkowski S, Emiluta-Rozya D., Bieńkowska K.I. (red.) Norma i zaburzenia komunikacji językowej w kontekście edukacyjnym, Wyd. APS.

8. Pluta-Wojciechowska D. (2017)Dyslalia obwodowa, Ergo sum, Katowice

9. Rocławski B. (1991) Słuch fonemowy i fonetyczny, Wyd. UG, Gdańsk.

10. Styczek I. (1982). Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, Warszawa.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1.Mierzejewska H., Emiluta – Rozya D., Terminy jako problem badania kompleksowego [w:] „ Polska terminologia logopedyczna”, J. Ożdżyński (red.), WSP, Kraków, 1994.

2. Stecko E., Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczym. Emart, Warszawa

3. Szeląg E., Szymaszek A., Test do badania słuchu fonematycznego u dzieci i dorosłych. Gd.Wyd. Psychol., Gdańsk 2006

4. Tarkowski Z., Test Sprawności Językowej PFZM, Lublin, 1992

W ramach tego przedmiotu mogą powtarzać się publikacje podawane do innych wcześniejszych zajęć. Diagnozowanie logopedyczne wymaga pogłębionej analizy treści publikacji zalecanych wcześniej podczas studiów.

Uwagi:

Materiały do zajęć będą zamieszczane w Teams w zespole tego przedmiotu.

NAKŁAD PRACY STUDENTA

FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 60

Przygotowanie się do zajęć, lektury 30

Przygotowanie się do egzaminu 20

Przeprowadzenie (samodzielne, czyli poza zajęciami, badania logopedycznego oraz przygotowanie prezentacji studium przypadku 30

Inne formy – opracowanie protokołu z badań logopedycznych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 5

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-02-21
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 45 godzin więcej informacji
Wykład, 15 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Danuta Emiluta-Rozya
Prowadzący grup: Danuta Emiluta-Rozya, Dorota Lipiec
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Skrócony opis:

Sposoby pomiaru efektów kształcenia uzyskanych podczas ćwiczeń:

1.ocena prezentacji opracowanego przez studenta/ów (w parach lub indywidualnie) studium przypadku dziecka z dyslalią lub opóźnieniem rozwoju mowy (relacja ustna w połączeniu ze slajdami z przeprowadzonego logopedycznego badania diagnostycznego oraz ocena czynności diagnostycznych zarejestrowanych na DVD)

2.ocena protokołu pisemnego złożonego w terminie 2 tyg. po prezentacji studium przypadku

Sposoby pomiaru efektów kształcenia podsumowujących przedmiot:

egzamin pisemny polegający na:

a) sformułowaniu wstępnej diagnozy logopedycznej/określeniu stanu mowy dziecka z trudnościami w mowie (na podstawie danych o dziecku, wyników badań specjalistycznych, np. psychologicznych oraz prezentacji DVD - określenie objawów i patomechanizmów, czyli uzasadnienie rozpoznania logopedycznego,

b)podaniu koniecznych (lub braku konieczności) specjalistycznych konsultacji dodatkowych,

c) podaniu celu i wstępnego programu terapii logopedycznej.

Dodatkowo brana jest pod uwagę aktywność ustna podczas omawiania przypadków na zajęciach (udział w dyskusji dydaktycznej).

Pełny opis:

Treści programowe wykładu:

1. Wyjaśnienia terminologiczne dot. diagnozowania logopedycznego

2. Praktyczne wykorzystanie narzędzi badania logopedycznego (na podstawowym poziomie)

3. Badanie logopedyczne w przypadkach przede wszystkim dyslalii lub opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się – zróżnicowanie procedury badania, przebieg i omówienie konkretnych przypadków (przykłady nagrań DVD)

4. Dokumentowanie przebiegu badania logopedycznego

5. Omawianie schematów planów usprawniania logopedycznego w przypadkach dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się

Treści programowe ćwiczeń:

Prezentacje (dokonywane przez studentów) studiów przypadków (na podstawie relacji z przeprowadzonego przez studenta badania i nagrań na DVD) ze szczegółowym omówieniem: diagnozy wraz z uzasadnieniem, rokowań dotyczących dalszego rozwoju mowy u podopiecznych, planu usprawniania logopedycznego

Literatura:

LITERATURA OBOWIĄZKOWA

1. Czaplewska E. (2012). Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S., (red.) Diagnoza logopedyczna, GWP, Gdańsk,

2.Demel G. (1983) Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa.

3. Emiluta – Rozya D., (2004).Współpraca logopedy z psychologiem i lekarzem w rozpoznawaniu uwarunkowań trudności dziecka w komunikowaniu się werbalnym [w:] J. Przesmycka – Kamieńska „Diagnoza psychologiczna dzieci z trudnościami w porozumiewaniu się werbalnym” UWr.

4. Emiluta – Rozya D., (2008). Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H.Mierzejewskiej i D.Emiluty – Rozya [w:] J. Porayski – Pomsta (red.) „Diagnoza i terapia w logopedii” Elipsa.

5. Emiluta-Rozya D., (2013). Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa - tylko wskazane podczas zajęć fragmenty (s. 15-17, 18-19, 29-41.

dotyczące diagnozowania logopedycznego na podstawowym poziomie

6. Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA

7. Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (2018) Normatywne i nienormatywne realizacje fonemu[r]we współczesnym języku polski, [w:] Śniatkowski S, Emiluta-Rozya D., Bieńkowska K.I. (red.) Norma i zaburzenia komunikacji językowej w kontekście edukacyjnym, Wyd. APS.

8. Pluta-Wojciechowska D. (2017)Dyslalia obwodowa, Ergo sum, Katowice

9. Rocławski B. (1991) Słuch fonemowy i fonetyczny, Wyd. UG, Gdańsk.

10. Styczek I. (1982). Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, Warszawa.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1.Mierzejewska H., Emiluta – Rozya D., Terminy jako problem badania kompleksowego [w:] „ Polska terminologia logopedyczna”, J. Ożdżyński (red.), WSP, Kraków, 1994.

2. Stecko E., Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczym. Emart, Warszawa

3. Szeląg E., Szymaszek A., Test do badania słuchu fonematycznego u dzieci i dorosłych. Gd.Wyd. Psychol., Gdańsk 2006

4. Tarkowski Z., Test Sprawności Językowej PFZM, Lublin, 1992

W ramach tego przedmiotu mogą powtarzać się publikacje podawane do innych wcześniejszych zajęć. Diagnozowanie logopedyczne wymaga pogłębionej analizy treści publikacji zalecanych wcześniej podczas studiów.

Uwagi:

Materiały do zajęć będą zamieszczane w Teams w zespole tego przedmiotu.

NAKŁAD PRACY STUDENTA

FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI

Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 60

Przygotowanie się do zajęć, lektury 30

Przygotowanie się do egzaminu 20

Przeprowadzenie (samodzielne, czyli poza zajęciami, badania logopedycznego oraz przygotowanie prezentacji studium przypadku 30

Inne formy – opracowanie protokołu z badań logopedycznych 10

Sumaryczna liczba punktów ECTS 5

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)