Diagnozowanie logopedyczne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 10-2S-DIL1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnozowanie logopedyczne |
Jednostka: | Instytut Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
5.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Efekty uczenia się: |
PC1_KK_W01, PC1_KK_W02, PC1_KK_W04 Potrafi zdefiniować terminy: diagnozowanie logopedyczne, diagnoza logopedyczna oraz podać ich cechy PC1_KK_W05, PC1_KK_W06, PC1_KK_W13 Potrafi omówić wyniki poszczególnych części i prób z całościowego badania logopedycznego oraz podać ich możliwe interpretacje PC1_KK_W04, PC1_KK_W06, PC1_KK_W08 Umie wyjaśnić patomechanizmy form zaburzeń w językowym porozumiewaniu PC1_KS_U01, PC1_KS_U02, PC1_KK_U04, PC1_KS_U04 Poddaje trafnej analizie objawy zaburzeń mowy i patomechanizmy u prezentowanych pacjentów PC1_KS_U01, PC1_KS_U02, PC1_KK_U04, PC1_KS_U04 Potrafi dokonać rozpoznania logopedycznego (postawić diagnozę logopedyczną), określić cel usprawniania danej osoby, rokowania i opracować dla niej program usprawniania PC1_KK_U05, PC1_KK_U06, PC1_KS_U04 Potrafi sporządzić protokół z przeprowadzonego badania logopedycznego oraz opinię logopedyczną PC1_KK_K03, PC1_KK_K04, PC1_KS_K02 Ma poczucie odpowiedzialności za sformułowane wnioski z postępowania diagnostycznego PC1_KK_K01 Jest świadomy konieczności doskonalenia umiejętności zawodowych dotyczących diagnozy i terapii osób z zaburzeniami mowy |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem przystąpienia do realizacji tego przedmiotu jest zaliczenie następujących przedmiotów: 1. Gramatyka 1 (fonetyka i fonologia) 2. Rozwój mowy z elementami psycholingwistyki 3. Dyslalia |
Praktyki zawodowe: |
Z przedmiotem tym łączy się praktyka dyplomowa, która ma podsumować umiejętności diagnostyczne studenta na podstawowym poziomie. Praktyka polega na prowadzeniu działań diagnostycznych i terapeutycznych z podopiecznym z dyslalią, opóźnionym rozwojem mowy lub zaburzeniami mowy o jednoznacznym patomechanizmie w celu weryfikacji wstępnego rozpoznania logopedycznego (dokonywana jest w trakcie realizacji opracowanego przez studenta dla podopiecznego indywidualnego programu terapii logopedycznej). Podsumowaniem praktyki jest opracowanie opinii o podopiecznym. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
Okres: | 2019-10-01 - 2020-02-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ WYK
CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 45 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Prowadzący grup: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia uzyskanych podczas ćwiczeń: 1.ocena prezentacji opracowanego przez studenta/ów (w parach lub indywidualnie) studium przypadku dziecka z dyslalią lub opóźnieniem rozwoju mowy (relacja ustna w połączeniu ze slajdami z przeprowadzonego logopedycznego badania diagnostycznego oraz ocena czynności diagnostycznych zarejestrowanych na DVD) 2.ocena protokołu pisemnego złożonego w terminie 2 tyg. po prezentacji studium przypadku Sposoby pomiaru efektów kształcenia podsumowujących przedmiot: egzamin pisemny polegający na: a) sformułowaniu wstępnej diagnozy logopedycznej/określeniu stanu mowy dziecka z trudnościami w mowie (na podstawie danych o dziecku, wyników badań specjalistycznych, np. psychologicznych oraz prezentacji DVD - określenie objawów i patomechanizmów, czyli uzasadnienie rozpoznania logopedycznego, b)podaniu koniecznych (lub braku konieczności) specjalistycznych konsultacji dodatkowych, c) podaniu celu i wstępnego programu terapii logopedycznej. Dodatkowo brana jest pod uwagę aktywność ustna podczas omawiania przypadków na zajęciach (udział w dyskusji dydaktycznej). |
|
Pełny opis: |
Treści programowe wykładu: 1. Wyjaśnienia terminologiczne dot. diagnozowania logopedycznego 2. Praktyczne wykorzystanie narzędzi badania logopedycznego (na podstawowym poziomie) 3. Badanie logopedyczne w przypadkach przede wszystkim dyslalii lub opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się – zróżnicowanie procedury badania, przebieg i omówienie konkretnych przypadków (przykłady nagrań DVD) 4. Dokumentowanie przebiegu badania logopedycznego 5. Omawianie schematów planów usprawniania logopedycznego w przypadkach dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się Treści programowe ćwiczeń: Prezentacje (dokonywane przez studentów) studiów przypadków (na podstawie relacji z przeprowadzonego przez studenta badania i nagrań na DVD) ze szczegółowym omówieniem: diagnozy wraz z uzasadnieniem, rokowań dotyczących dalszego rozwoju mowy u podopiecznych, planu usprawniania logopedycznego |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA 1. Czaplewska E. (2012). Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S., (red.) Diagnoza logopedyczna, GWP, Gdańsk, 2.Demel G. (1983) Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa. 3. Emiluta – Rozya D., (2004).Współpraca logopedy z psychologiem i lekarzem w rozpoznawaniu uwarunkowań trudności dziecka w komunikowaniu się werbalnym [w:] J. Przesmycka – Kamieńska „Diagnoza psychologiczna dzieci z trudnościami w porozumiewaniu się werbalnym” UWr. 4. Emiluta – Rozya D., (2008). Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H.Mierzejewskiej i D.Emiluty – Rozya [w:] J. Porayski – Pomsta (red.) „Diagnoza i terapia w logopedii” Elipsa. 5. Emiluta-Rozya D., (2013). Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa - tylko wskazane podczas zajęć fragmenty (s. 15-17, 18-19, 29-41. dotyczące diagnozowania logopedycznego na podstawowym poziomie 6. Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA 7. Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (2018) Normatywne i nienormatywne realizacje fonemu[r]we współczesnym języku polski, [w:] Śniatkowski S, Emiluta-Rozya D., Bieńkowska K.I. (red.) Norma i zaburzenia komunikacji językowej w kontekście edukacyjnym, Wyd. APS. 8. Pluta-Wojciechowska D. (2017)Dyslalia obwodowa, Ergo sum, Katowice 9. Rocławski B. (1991) Słuch fonemowy i fonetyczny, Wyd. UG, Gdańsk. 10. Styczek I. (1982). Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1.Mierzejewska H., Emiluta – Rozya D., Terminy jako problem badania kompleksowego [w:] „ Polska terminologia logopedyczna”, J. Ożdżyński (red.), WSP, Kraków, 1994. 2. Stecko E., Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczym. Emart, Warszawa 3. Szeląg E., Szymaszek A., Test do badania słuchu fonematycznego u dzieci i dorosłych. Gd.Wyd. Psychol., Gdańsk 2006 4. Tarkowski Z., Test Sprawności Językowej PFZM, Lublin, 1992 W ramach tego przedmiotu mogą powtarzać się publikacje podawane do innych wcześniejszych zajęć. Diagnozowanie logopedyczne wymaga pogłębionej analizy treści publikacji zalecanych wcześniej podczas studiów. |
|
Uwagi: |
Materiały do zajęć będą zamieszczane w Teams w zespole tego przedmiotu. NAKŁAD PRACY STUDENTA FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 60 Przygotowanie się do zajęć, lektury 30 Przygotowanie się do egzaminu 20 Przeprowadzenie (samodzielne, czyli poza zajęciami, badania logopedycznego oraz przygotowanie prezentacji studium przypadku 30 Inne formy – opracowanie protokołu z badań logopedycznych 10 Sumaryczna liczba punktów ECTS 5 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-21 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ WYK
CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 45 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Danuta Emiluta-Rozya | |
Prowadzący grup: | Danuta Emiluta-Rozya, Dorota Lipiec | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Sposoby pomiaru efektów kształcenia uzyskanych podczas ćwiczeń: 1.ocena prezentacji opracowanego przez studenta/ów (w parach lub indywidualnie) studium przypadku dziecka z dyslalią lub opóźnieniem rozwoju mowy (relacja ustna w połączeniu ze slajdami z przeprowadzonego logopedycznego badania diagnostycznego oraz ocena czynności diagnostycznych zarejestrowanych na DVD) 2.ocena protokołu pisemnego złożonego w terminie 2 tyg. po prezentacji studium przypadku Sposoby pomiaru efektów kształcenia podsumowujących przedmiot: egzamin pisemny polegający na: a) sformułowaniu wstępnej diagnozy logopedycznej/określeniu stanu mowy dziecka z trudnościami w mowie (na podstawie danych o dziecku, wyników badań specjalistycznych, np. psychologicznych oraz prezentacji DVD - określenie objawów i patomechanizmów, czyli uzasadnienie rozpoznania logopedycznego, b)podaniu koniecznych (lub braku konieczności) specjalistycznych konsultacji dodatkowych, c) podaniu celu i wstępnego programu terapii logopedycznej. Dodatkowo brana jest pod uwagę aktywność ustna podczas omawiania przypadków na zajęciach (udział w dyskusji dydaktycznej). |
|
Pełny opis: |
Treści programowe wykładu: 1. Wyjaśnienia terminologiczne dot. diagnozowania logopedycznego 2. Praktyczne wykorzystanie narzędzi badania logopedycznego (na podstawowym poziomie) 3. Badanie logopedyczne w przypadkach przede wszystkim dyslalii lub opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się – zróżnicowanie procedury badania, przebieg i omówienie konkretnych przypadków (przykłady nagrań DVD) 4. Dokumentowanie przebiegu badania logopedycznego 5. Omawianie schematów planów usprawniania logopedycznego w przypadkach dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy na etapie wyrównywania się Treści programowe ćwiczeń: Prezentacje (dokonywane przez studentów) studiów przypadków (na podstawie relacji z przeprowadzonego przez studenta badania i nagrań na DVD) ze szczegółowym omówieniem: diagnozy wraz z uzasadnieniem, rokowań dotyczących dalszego rozwoju mowy u podopiecznych, planu usprawniania logopedycznego |
|
Literatura: |
LITERATURA OBOWIĄZKOWA 1. Czaplewska E. (2012). Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji [w:] Czaplewska E., Milewski S., (red.) Diagnoza logopedyczna, GWP, Gdańsk, 2.Demel G. (1983) Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa. 3. Emiluta – Rozya D., (2004).Współpraca logopedy z psychologiem i lekarzem w rozpoznawaniu uwarunkowań trudności dziecka w komunikowaniu się werbalnym [w:] J. Przesmycka – Kamieńska „Diagnoza psychologiczna dzieci z trudnościami w porozumiewaniu się werbalnym” UWr. 4. Emiluta – Rozya D., (2008). Modyfikacja zestawienia form zaburzeń mowy H.Mierzejewskiej i D.Emiluty – Rozya [w:] J. Porayski – Pomsta (red.) „Diagnoza i terapia w logopedii” Elipsa. 5. Emiluta-Rozya D., (2013). Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa - tylko wskazane podczas zajęć fragmenty (s. 15-17, 18-19, 29-41. dotyczące diagnozowania logopedycznego na podstawowym poziomie 6. Emiluta-Rozya D. (2015). Uwagi do narzędzi diagnostycznych mojego autorstwa i współautorstwa [w:] Wolańska E., Kurowska M., Metody i narzędzia diagnostyczne w logopedii, ELIPSA 7. Lipiec D., Więcek-Poborczyk I. (2018) Normatywne i nienormatywne realizacje fonemu[r]we współczesnym języku polski, [w:] Śniatkowski S, Emiluta-Rozya D., Bieńkowska K.I. (red.) Norma i zaburzenia komunikacji językowej w kontekście edukacyjnym, Wyd. APS. 8. Pluta-Wojciechowska D. (2017)Dyslalia obwodowa, Ergo sum, Katowice 9. Rocławski B. (1991) Słuch fonemowy i fonetyczny, Wyd. UG, Gdańsk. 10. Styczek I. (1982). Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego, WSiP, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1.Mierzejewska H., Emiluta – Rozya D., Terminy jako problem badania kompleksowego [w:] „ Polska terminologia logopedyczna”, J. Ożdżyński (red.), WSP, Kraków, 1994. 2. Stecko E., Sprawdź jak mówię. Karta badania logopedycznego z materiałami pomocniczym. Emart, Warszawa 3. Szeląg E., Szymaszek A., Test do badania słuchu fonematycznego u dzieci i dorosłych. Gd.Wyd. Psychol., Gdańsk 2006 4. Tarkowski Z., Test Sprawności Językowej PFZM, Lublin, 1992 W ramach tego przedmiotu mogą powtarzać się publikacje podawane do innych wcześniejszych zajęć. Diagnozowanie logopedyczne wymaga pogłębionej analizy treści publikacji zalecanych wcześniej podczas studiów. |
|
Uwagi: |
Materiały do zajęć będą zamieszczane w Teams w zespole tego przedmiotu. NAKŁAD PRACY STUDENTA FORMA AKTYWNOŚCI ŚREDNIA LICZBA GODZIN NA ZREALIZOWANIE AKTYWNOŚCI Uczestnictwo w zajęciach np. wykład, ćwiczenia 60 Przygotowanie się do zajęć, lektury 30 Przygotowanie się do egzaminu 20 Przeprowadzenie (samodzielne, czyli poza zajęciami, badania logopedycznego oraz przygotowanie prezentacji studium przypadku 30 Inne formy – opracowanie protokołu z badań logopedycznych 10 Sumaryczna liczba punktów ECTS 5 |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.