Superwizja w pracy socjalnej PS-3F-SUS
Wykład (WYK) Semestr zimowy 2024/2025

Ferreira M., Grewiński M., Reis-Jorge J., (2014), Superwizja jako instrument rozwoju zawodowego w służbach społecznych, MCPS, Warszawa 2014,

Łuczyńska M., Olech A., (2013), Wprowadzenie do superwizji pracy socjalnej, Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa 2013. https://docplayer.pl/2668129-Wprowadzenie-do-superwizji-pracy-socjalnej-marta-luczynska-anna-olech.html

Mańkowska B. (2020). Superwizja. Jak chronić się przed wypaleniem zawodowym i utratą zdrowia, Warszawa: Wydawnictwo Kluwer.

Szmagalski J. (red.), (2011) Superwizja pracy socjalnej. Zastosowania i dylematy, Warszawa, IRSS

Mańkowska B., (2020), Superwizja. Jak chronić się przed wypaleniem zawodowym i utratą zdrowia, Wydawnictwo Wolwers Kluwer, Warszawa 2020.

Leśniak-Berek E., (2015), Superwizja szansą na poprawę wizerunku pracowników socjalnych, (w:) J. Krzyszkowski (red.), Praca socjalna w poszukiwaniu tożsamości, Wydawnictwo APS, Warszawa 2015.

Wiedza

zna i rozumie różne obszary problemowe z zakresu pracy socjalnej i pracy z beneficjentami pomocy społecznej podlegające superwizji;

ma wiedzę o regułach komunikacji między pracownikiem socjalnym a klientem pomocy społecznej w obszarze wsparcia i pomocy będące obszarem superwizji;

zna prawne uwarunkowania superwizji w pomocy społecznej/działalności pracownika socjalnego;

Umiejętności

potrafi dokonać analizy, krytycznej oceny własnej pracy i kompetencji w obszarze wsparcia i pomocy;

potrafi wykorzystać superwizję w rozwiązywaniu konfliktów;

umie samodzielnie planować i realizować własne uczenie się na wszystkich etapach swojego życia, wykorzystując superwizję;

Kompetencje społeczne

rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego oraz uczenia się przez całe życie; korzysta z pomocy, konsultacji i superwizji; dokonuje krytycznej oceny własnych kompetencji i efektów pracy;

przestrzega zasad etyki i oczekuje ich przestrzegania w procesie superwizji;

Warunkiem zaliczenia jest zaliczenie kolokwium (51%).

I. Superwizja: zawód czy metoda podnoszenia jakości pracy w zawodach pomocowych?

1.1. Ewolucja zakresu znaczeniowego pojęcia „superwizja”

1.2. Europejski kontekst rozwoju superwizji

1.3. Superwizja w pracy socjalnej (początki rozwoju superwizji pracy socjalnej, stan superwizji pracy socjalnej w Polsce

1.4. Cechy superwizji

1.5. Modele i typy superwizji

1.6. Cele i przedmiot superwizji w zawodach pomocowych

II. Koncepcje superwizji w zawodach pomocowych

2.1. Superwizja – metoda zarządzania czy profesjonalnego rozwoju pracowników?

2.2. Menedżeryzm a profesjonalizm w świadczeniu usług socjalnych

2.3. Superwizja jako kierowanie zmianą i rozwojem organizacji

2.4. Superwizja w rozwiązywaniu konfliktów

2.5. Superwizja wobec stresu i wypalenia zawodowego

III. Superwizja w pracy socjalnej: praktyka, trening i wsparcie

3.1. System instytucjonalny

3.2. System pracy socjalnej

3.3. Superwizja: natura, praktyka i trening

3.4. Charakterystyka i profil superwizorów

IV. Teoretyczne podstawy superwizji – koncepcje, modele, rodzaje i formy

4.1. Wokół koncepcji superwizji

4.2. Superwizja w życiu zawodowym: różne poziomu procesu

4.3. Modele i orientacje:

4.3.1. Funkcjonalne typy superwizji

4.3.2. Różne modele superwizji

4.3.3. Modele scenariuszowe

4.3.4. Superwizja kliniczna

4.4. Systemowe spojrzenie na superwizję

V. Problem w obszarze superwizji

5.1. Co to jest problem?

5.2. Heurystyki i procedura rozwiązywania problemów

5.3. Rozwiazywanie problemów w procesie superwizji

VI. Wprowadzenie do etyki superwizyjnej

5.1. Obszar etyczny superwizja: kontraktowanie, legalność, potrzeby zaangażowanych stron

5.2. Dylematy etyczne w superwizji.

VII. Formy organizacji superwizji

6.1. Sesja superwizyjna

6.2. Elementy procesu superwizyjnego

metody podające: wykład monograficzny, pokaz;

metody aktywizujące: wykład problemowy