Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychopatologia rozwoju PE-2F-PRU
Ćwiczenia (CW) Semestr zimowy 2020/2021

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 15
Limit miejsc: (brak limitu)
Literatura:

Antonovsky, A.(2005) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia. Jak radzić sobie ze stresem i nie zwariować. Warszawa: IPiN,s.10-70.

Baran – Furga, H., Steinbarth – Chmielewska, K. (). Używanie substancji psychoaktywnych przez młodzież. [w:] T.Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.248 – 310), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Borecka - Biernat, D. Agresja – Dlaczego Dzieci Ranią i Jak Możemy Temu Przeciwdziałać? Przegląd Naukowo-Metodyczny Edukacja Dla Bezpieczeństwa, 1 (22), s.283 -337.

Borucka, A., Ostaszewski K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego.12(2 Pt 1), 587–597.

Borucka, A., Pisarska, A. (2012). Koncepcja resilience – czyli jak pomóc dzieciom i młodzieży z grup podwyższonego ryzyka. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, 85 – 103; 105 – 110,112 – 120; 120 – 139; 177-197;

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s.453 - 471

Drat - Ruszczak., K, Drążkowska – Zielińska. (2005). Podręcznik pomagania. Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa: Academica Wydawnictwo SWPS, s. 95-100;123-132, 115- 120, 103 – 113.

Grzegorzewska, I. (2015). Zachowania agresywne dzieci i młodzieży ujęcie kliniczno –rozwojowe. Polskie Forum Psychologiczne.20,4,484- 498.

Junik, W. (2014). Czynniki chroniące polską młodzież przed podejmowaniem zachowań ryzykownych/problemowych w świetle wybranych badań [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 163 – 184). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Klasyfikacja diagnostyczna DC:0-3R (2005). Oficyna wydawnicza „Fundament”, s. 83-99; 101- 114.

Kołakowski, A. (2005). Zaburzenia zachowania. [w:] T. Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.238 – 258), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Kwarta, P., Grzelińska, J., Pietras, T. (2012). Postraumatyczny rozwój u dzieci i młodzieży – pespektywy badawcze. Postępy Psychiatrii i Neurologii.21(3), 293-297.

Lelonek-Kuleta, B. (2014). Uzależnienia behawioralne – podstawy teoretyczne [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 15 – 32). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Namysłowska, I. (2000). Terapia rodzin. Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii, s.13-42.

Oszwa, U. (2007). Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej. Vademecum nauczycieli i rodziców. Kraków: Impuls, s.131 – 139.

Pilecka, W., Fryt,J. (2011). Teoria dziecięcej odporności psychicznej. [w:] W. Pilecka (red.) Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Perspektywa kliniczna. Kraków: Wydawnictwo UJ, s.48 – 67.

Popiel, A., Pragłowska, E. (2008). Psychoterapia poznawczo –behawioralna. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Paradygmat, s.33-80.

Schaffer, H. R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s.109- 142, 146 – 162; 162- 179.

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk I S-ka, s.138 – 177, 103 – 113; 113 - 116.

Sęk, H., Pasikowski. T.(2001). Zdrowie-stres-zasoby. O znaczeniu poczucia koherencji dla zdrowia. Poznań: Wydawnictwo Humaniora, s.13- 56, 101-126.

Stycharczyk, D., Clough, P.(2017). Odporność psychiczna. Strategie i Narzędzia Rozwoju. Gdańsk: GWP, s.35-49;123-131;185-201.

Efekty uczenia się:

Wiedza

- Charakteryzuje modele patologii rozwoju.

- Wskazuje kryteria różnicowania zjawisk normatywnych od symptomatycznych.

- Opisuje przejawy zaburzeń w rozwoju poznawczym, emocjonalnym, społecznym.

Umiejętności

- Posiada umiejętności wyszukiwania i przetwarzania informacji na tematy związane z nieprawidłowościami w rozwoju oraz interpretowania ich do działań pedagogicznych.

- Potrafi w sposób jasny, spójny i precyzyjny wypowiadać się w mowie i na piśmie na tematy związane z nieprawidłowościami w rozwoju człowieka.

Kompetencje społeczne

- Ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu psychopatologii rozwoju i jej znaczenia w realizacji zadań pedagogicznych.

- Wykazuje się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy pedagogicznej w zakresie wiedzy psychologicznej.

Metody i kryteria oceniania:

kolokwium pisemne, jednokrotnego wyboru, 20 pytań, 60% poprawnych odpowiedzi przekłada się na zaliczenie

Zakres tematów:

1. Źródła psychopatologii: biologiczne, psychologiczne i społeczne

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, 85 – 103; 120 – 139; 177-197;

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk I S-ka, s.138 - 177

2. Źródła psychopatologii tkwiące w dziecku, jego rodzinie i środowisku (DC03R)

Zagadnienia: aspekty rozwojowe w wyjaśnianiu mechanizmów i przyczyn zaburzeń, opis dziecka radzącego sobie i przejawiającego trudności w rozwoju, udział poszczególnych czynników w rozwoju psychopatologii – perspektywa psychopatologii rozwojowej, rodzina jako miejsce wspierania rozwoju dziecka vs patologizacji rozwoju, środowisko: jako miejsce wspierania rozwoju dziecka vs patologizacji rozwoju

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s.453 - 471

Schaffer, H. R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s.109- 142.

Klasyfikacja diagnostyczna DC:0-3R (2005). Oficyna wydawnicza „Fundament”, s. 83-99; 101- 114.

3. Psychopatologia w ujęciu: psychodynamicznym, systemowym

Mechanizmy psychopatologii w wybranych nurtach psychologicznych

Drat - Ruszczak., K, Drążkowska – Zielińska. (2005). Podręcznik pomagania. Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa: Academica Wydawnictwo SWPS, s. 95-100;123-132.

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, s. 105 – 110;

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, s.103 – 113; 113 - 116.

Namysłowska, I. (2000). Terapia rodzin. Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii, s.13-42.

4. Psychopatologia w ujęciu: humanistycznym, poznawczo-behawioralnym

Mechanizmy psychopatologii w wybranych nurtach psychologicznych

Drat-Ruszczak., K, Drążkowska –Zielińska. (2005). Podręcznik pomagania. Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa: Academica Wydawnoctwo SWPS, s.115- 120, 103 – 113.

Popiel, A., Pragłowska, E. (2008). Psychoterapia poznawczo –behawioralna. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Paradygmat, s.33-80.

Butcher, J, N., Hooley, J, H.,Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, s. 112 – 120.

5. Przyczyny uzależnień behawioralnych i od substancji psychoaktywnych

Czynniki sprzyjające uzależnieniu, czynniki chroniące przez uzależnieniem. Definicja uzależnienia

Baran – Furga, H., Steinbarth – Chmielewska, K. (). Używanie substancji psychoaktywnych przez młodzież. [w:] T.Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.248 – 310), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Lelonek-Kuleta, B. (2014). Uzależnienia behawioralne – podstawy teoretyczne [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 15 – 32). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Junik, W. (2014). Czynniki chroniące polską młodzież przed podejmowaniem zachowań ryzykownych/problemowych w świetle wybranych badań [w:]. J. Jarczyńska (red.) Uzależnienia behawioralne i zachowania problemowe młodzieży. Teoria, diagnoza, profilaktyka, terapia. (s. 163 – 184). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

6. Źródła agresji

Definicja emocji, agresji, socjalizacja emocji, źródła agresji, rodzaje agresji, wpływ agresji na rozwój dziecka, sprawca agresji, ofiara agresji

Schaffer, H.R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s.146 – 162; 162- 179.

Grzegorzewska, I. (2015). Zachowania agresywne dzieci i młodzieży ujęcie kliniczno –rozwojowe. Polskie Forum Psychologiczne.20,4,484- 498.

Oszwa, U. (2007). Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej. Vademecum nauczycieli i rodziców. Kraków: Impuls, s.131 – 139.

Kołakowski, A. (2005). Zaburzenia zachowania. [w:] T. Wolańczyk, J. Komander, Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. (s.238 – 258), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Borecka - Biernat, D. Agresja – Dlaczego Dzieci Ranią i Jak Możemy Temu Przeciwdziałać? Przegląd Naukowo-Metodyczny Edukacja Dla Bezpieczeństwa, 1 (22), s.283 -337.

7. Czym są zasoby? Zjawiska: odporność psychiczna, koherencji, resylienci i wzrostu postraumatycznego

Zagadnienia: definicja podstawowych pojęć: odporność psychiczna, koherencja, resyliencja, wzrost postraumatyczny, warunki rozwoju zasobów: temperamentalne, poznawcze, środowiskowe, możliwości wzmacniania zasobów dziecka

Stycharczyk, D., Clough, P.(2017). Odporność psychiczna. Strategie i Narzędzia Rozwoju. Gdańsk: GWP, s.35-49;123-131;185-201.

Antonovsky, A.(2005) Rozwikłanie tajemnicy zdrowia. Jak radzić sobie ze stresem i nie zwariować. Warszawa: IPiN,s.10-70.

Sęk, H., Pasikowski. T.(2001). Zdrowie-stres-zasoby. O znaczeniu poczucia koherencji dla zdrowia. Poznań: Wydawnictwo Humaniora, s.13- 56, 101-126.

Pilecka, W., Fryt,J. (2011). Teoria dziecięcej odporności psychicznej. [w:] W. Pilecka (red.) Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Perspektywa kliniczna. Kraków: Wydawnictwo UJ, s.48 – 67.

Borucka, A., Ostaszewski K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego.12(2 Pt 1), 587–597.

Borucka, A., Pisarska, A. (2012). Koncepcja resilience – czyli jak pomóc dzieciom i młodzieży z grup podwyższonego ryzyka. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Kwarta, P., Grzelińska, J., Pietras, T. (2012). Postraumatyczny rozwój u dzieci i młodzieży – pespektywy badawcze. Postępy Psychiatrii i Neurologii.21(3), 293-297.

Metody dydaktyczne:

pogadanka, praca w grupach, zadania pisemne, odgrywanie scenek, referowanie wiedzy wyniesionej z literatury

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 każda środa, 13:30 - 15:05, (sala nieznana)
Dorota Danielewicz 10/ szczegóły
2 każda środa, 13:30 - 15:05, (sala nieznana)
Dorota Zawadzka 12/ szczegóły
3 każda środa, 15:20 - 16:55, (sala nieznana)
Dorota Zawadzka 28/ szczegóły
4 każdy poniedziałek, 19:00 - 20:30, (sala nieznana)
Dominika Wiśniewska 14/ szczegóły
5 każda środa, 15:20 - 16:55, (sala nieznana)
Agnieszka Wojnar 25/ szczegóły
6 każda środa, 15:20 - 16:55, (sala nieznana)
Agnieszka Wojnar 23/ szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)