Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychopatologia rozwoju PE-2F-PRU
Wykład (WYK) Semestr zimowy 2020/2021

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 15
Limit miejsc: (brak limitu)
Literatura:

Butcher, J, N., Hooley,J, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, 23-40, 55- 84, 143 – 176.

Carlton, R., Butcher, J., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń, Gdańsk: GWP, s. 113- 189.

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s. 49 – 80, .49 – 80, 195 – 280, 453 – 472.

Klasyfikacja diagnostyczna DC:0-3R (2005). Oficyna wydawnicza „Fundament”

Meyer,R. (2003). Psychopatologia. Jeden przypadek – wiele teorii. Gdańsk: GWP, s. 11- 35.

Obuchowska, I. (2005). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży – wybrane zagadnienia. [w:] S. Sęk (red.) Psychologia kliniczna. T2.(s.25 - 46). Warszawa: PWN.

Oszwa, U. (2007). Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej. Vademecum nauczycieli i rodziców. Kraków: Impuls, s. 91 – 105, 109 – 120.

Pilecka, W. (2002). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 51 – 61.

Pyra, M. (2016). Oddziaływanie psychologiczne wobec dziecka chorego i jego rodziny. [w:] L. Zabłocka –Żytka., E. Sokołowska. Pomoc psychologiczna chorym somatycznie. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Difin S.A., s. 141- 161.

Rode, D. (2010). Psychologiczne uwarunkowania przemocy w rodzinie Charakterystyka sprawców. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.123-160.

Schaffer, H.R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s. 38-57.

Sęk, H.(2005). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 68 – 82.

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk I S-ka, s.19 – 43, 44 -97

Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci i młodzieży. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Emu, Warszawa, s. 7 - 78.

Twardowski, A.(1999). Rodzina a dziecko niepełnosprawne. [w:] J. Obuchowska (red.). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. (s.19-51). Warszawa: WSiP.

Efekty uczenia się:

Wiedza

- Charakteryzuje modele patologii rozwoju.

- Wskazuje kryteria różnicowania zjawisk normatywnych od symptomatycznych.

- Opisuje przejawy zaburzeń w rozwoju poznawczym, emocjonalnym, społecznym.

Umiejętności

- Posiada umiejętności wyszukiwania i przetwarzania informacji na tematy związane z nieprawidłowościami w rozwoju oraz interpretowania ich do działań pedagogicznych.

- Potrafi w sposób jasny, spójny i precyzyjny wypowiadać się w mowie i na piśmie na tematy związane z nieprawidłowościami w rozwoju człowieka.

Kompetencje społeczne

- Ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu psychopatologii rozwoju i jej znaczenia w realizacji zadań pedagogicznych.

- Wykazuje się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy pedagogicznej w zakresie wiedzy psychologicznej.

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin pisemny: test jednokrotnego wyboru, 60 pytań, 60% poprawnych odpowiedzi przekłada się na zaliczenie

Link do wykładu w aplikacji Teams:

https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a986b4a781aa6441da02a9af41aa553b8%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=7c8f20fd-34d0-419e-96c4-8043d975cf4c&tenantId=aee18df6-9fc6-4188-b9f4-b3f12e451c86

Zakres tematów:

Wykład 1:

Historyczne i współczesne poglądy na temat zaburzonego zachowania, Psychologia kliniczna a psychopatologia, Określenie dyscyplin: psychologia kliniczna, psychopatologia, psychologia kliniczna dzieci i młodzieży

Butcher, J, N., Hooley,J, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, 55- 84.

Sęk, H.(2005). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 68 – 82.

Meyer,R. (2003). Psychopatologia. Jeden przypadek – wiele teorii. Gdańsk: GWP, s. 11- 35.

Wykład 2

Przedmiot zainteresowania nauk zajmujących się zdrowiem psychicznym dzieci i młodzieży: zdrowie, zdrowie psychiczne, zaburzenia psychiczne, osoba dziecka

Schaffer, H.R. (2008). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN, s. 38-57.

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP s.23-40.

Cierpiałkowska,L., Sęk,H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s.49 – 80.

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk I S-ka, s.19 – 43.

Wykład 3

Teorie wyjaśniające zaburzenia zdrowia psychicznego; przyczyny powstania zaburzeń psychicznych: biologiczne, psychologiczne i społeczne.

Carlton, R., Butcher, J., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń, Gdańsk: GWP, s. 113- 189.

Wykład 4

Diagnoza psychologiczna zaburzeń zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży

Seligman, M.E.P., Walker, E.F., Rosenhan, D.L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk I S-ka, s.44 -97.

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s. 195 – 280.

Butcher, J, N., HooleyJ, H., Mineka, S. (2000). Psychologia zaburzeń DSM5. Gdańsk: GWP, 143 – 176.

Wykład 5

Dziecko chore somatycznie; Dziecko z chorobami ośrodkowego układu nerwowego Rodzina dziecka chorego i niepełnosprawnego

Twardowski, A.(1999). Rodzina a dziecko niepełnosprawne. [w:] J. Obuchowska (red.). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. (s.19-51). Warszawa: WSiP.

Oszwa, U. (2007). Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej. Vademecum nauczycieli i rodziców. Kraków: Impuls, s. 91 – 105, 109 – 120.

Pyra, M. (2016). Oddziaływanie psychologiczne wobec dziecka chorego i jego rodziny. [w:] L. Zabłocka –Żytka., E. Sokołowska. Pomoc psychologiczna chorym somatycznie. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Difin S.A., s. 141- 161.

Szewczyk L., Skowrońska M., (2003). Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci i młodzieży. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Emu, Warszawa, s. 7 - 78.

Pilecka, W. (2002). Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 51 – 61.

Wykład 6

Zaburzenia zdrowia psychicznego i rozwojowe w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa; Zaburzenia rozpoczynające się w okresie szkolnym; Problemy zdrowia psychicznego okresu adolescencji.

Obuchowska, I. (2005). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży – wybrane zagadnienia. [w:] S. Sęk (red.) Psychologia kliniczna. T2.(s.25 - 46). Warszawa: PWN.

Klasyfikacja diagnostyczna DC:0-3R (2005). Oficyna wydawnicza „Fundament”

Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN, s. 453 – 472.

Wykład 7

Przemoc w rodzinie

Rode, D. (2010). Psychologiczne uwarunkowania przemocy w rodzinie Charakterystyka sprawców. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s.123-160.

Metody dydaktyczne:

wykad, prezentacja ppt, studium przypadku

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 każdy piątek, 19:00 - 20:30, (sala nieznana)
Dominika Wiśniewska 112/ szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)