Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży PC-5F-PDK
Ćwiczenia (CW) Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2020/2021

Literatura obowiązkowa

Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodziezy. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

1. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (red.) 2016). Psychologia kliniczna. Warszawa, PWN

2. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

3. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

4. Jerzak, M. (red.) 2016). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe u dzieci a rzeczywistość szkolna. Warszawa, PWN

5. Kendall, P. (2014). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

6.Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Marcelli, D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. Wrocław, Elsevier

8. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa, PZWL

9. Pisula, E. (2012). Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot: GWP.

10. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

11. Zasępa, E. (2016). Osoba z niepełnosprawnością intelektualną. Procesy poznawcze. Kraków, Oficyna Wyd. Impuls

Literatura uzupełniająca:

1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

2. Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

3. Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

4. Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

5. Krasowicz-Kupis, G. (2009). Psychologia dysleksji. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN

Hanć, T. (2009). Dzieciństwo i dorastanie z ADHD. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Kazdin, A.E., Weisz, J.R. (red.) (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków, Wydawnictwo UJ.

Kulik, A. (2010). Zmęczenie przewlekłe u nastolatków. Charakterystyka psychologiczna. Lublin, Wydawnictwo KUL

Kołakowski, A. (red.) (2013). Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Sopot, GWP.

Reinecke, M.A., Clark, D.A. (red.). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce (s. 486–524). Gdańsk, GWP.

Wiedza

Zna przedmiot i zadania psychologii klinicznej oraz jej miejsce w systemie nauk.

Zna terminologię stosowaną w psychologii klinicznej, w tym pojęcie normy, normalności i zdrowia.

Potrafi opisać dysharmonie i zaburzenia rozwojowe u uczniów, w tym zaburzenia emocjonalnych i behawioralnych oraz całościowe zaburzenia rozwoju. Zna ich obraz kliniczny, kryteria diagnostyczne oraz uwarunkowani problemów klinicznych w rozwoju dzieci i młodzieży.

Zna i rozumie problematykę stresu i sytuacji kryzysowych oraz sposoby radzenia sobie z nimi, psychologicznych następstw doświadczeń traumatycznych, w tym choroby przewlekłej lub niepełnosprawności.

Rozumie psychologiczne aspekty zaburzeń komunikacji językowej.

Zna metody diagnozy i formy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych.

Zna zasady etycznego postępowania psychologa klinicznego.

Umiejętności

Potrafi opisać rodzaje i modele zdrowia i choroby, pojęcia normy i patologii.

Potrafi scharakteryzować wybrane zaburzenia rozwojowe oraz zaburzenia zdrowia psychicznego w okresie dzieciństwa i adolescencji.

Potrafi określać w oparciu o kryteria diagnostyczne rodzaj zaburzenia i ich specyficzne cechy.

Potrafi przewidywać skutki występowania różnorodnych zaburzeń u dzieci; rozpoznawać bariery i trudności dzieci i młodzieży w procesie uczenia się.

Kompetencje społeczne

Wykazuje gotowość krytycznej oceny i umiejętności własnych z zakresu zagadnień z psychologii klinicznej podczas rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży.

Wykazuje wrażliwość na problemy z obszaru psychologii klinicznej oraz prezentuje właściwą postawę wobec dzieci i młodzieży. Prezentuje właściwą postawę wobec uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

przygotowanie prezentacji; aktywność na zajęciach; esej na podany temat

1) Stres współczesnych dzieci

2) Dzieciństwo i młodość a cyfryzacja życia

3) Kliniczne problemy dzieci i młodzieży (np.agresja, doświadczanie przemocy, rodzicielstwo nastolatków)

4) Jakość życia dzieci i młodzieży przewlekle chorej

5) Wybrane zagadnienia psychopatologii wieku rozwojowego: zaburzenia neurorozwojowe, zaburzenia emocjonalne i zaburzenia behawioralne

Praca w grupach, omawianie studiów przypadku, przygotowanie prezentacji