Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży 20-3F-PKD1
Ćwiczenia (CW) Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2019/2020

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 15
Limit miejsc: (brak limitu)
Literatura:

Literatura obowiązkowa:

1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

3.Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

4. Kmita, G. (2007). Małe dziecko i jego rodzina – z teorii i praktyki wczesnej interwencji psychologicznej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.5 (s.67-105).

5. Kołakowski, A., Wolańczyk, T., Pisula, A., Skotnicka, M., Bryńska, A. (2007). ADHD-zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP.

6. Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży.

8. Rola, J. (2001). Depresja u dzieci, Kraków: Wyd.”Impuls”.

9. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t. 1.

10. Święcicka, M. (2011). Metody diagnozy w psychologii klinicznej dziecka i rodziny. Psychologia kliniczna dziecka i rodziny, t.8.

11. Święcicka, M., Zalewska, M. (2005). Problematyka kontaktu w diagnozie i terapii dzieci. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.3

12. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

13.Anderson, R., Dartington, A. (red.) Przetrwać dojrzewanie. Zaburzenia okresu dojrzewania z perspektywy klinicznej. Oficyna Ingenium, Warszawa 2012.

14. Tryjarska, B. (red.) Bliskość w rodzinie. Więzi w dzieciństwie a zaburzenia w dorosłości. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2012.

Literatura uzupełniająca:

1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

2. Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

3. Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

4. Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

5. Winnnicot D. Bawienie się. Rozważania teoretyczne. w: Brzezińska A., Czub T., Lutomski G., Smykowski B. (1995) Dziecko w zabawie i świecie języka.

6.Namysłowska, I. (red.) Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Wybrane zagadnienia. Biblioteka Psychiatrii Polskiej, Kraków 2000.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Zna terminologię obowiązującą w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży i jej zastosowanie w dziedzinach pokrewnych.

Zna specyfikę oraz zasady etyczne diagnozy i pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci i młodzieży.

Zna obraz kliniczny, kryteria diagnostyczne i patomechanizm zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego.

Rozumie i poddaje analizie procesy psychologiczne i czynniki mogą wpływać na zakłócenie rozwoju dzieci i młodzieży.

Umiejętności

Określa potencjalne problemy psychologiczne, jakich może doświadczać dziecko i adolescent na kolejnych etapach rozwoju.

Posiada podstawowe umiejętności wnioskowania o rozpoznaniu oraz przyczynach zaburzeń lub problemów psychologicznych na podstawie obserwowanej u dziecka czy adolescenta specyfiki funkcjonowania.

Potrafi określać skutki występowania zaburzeń u dzieci i młodzieży dla funkcjonowania jednostki oraz jej bliższego i dalszego otoczenia.

Kompetencje społeczne

Posiada świadomość specyfiki kontaktu klinicznego z dzieckiem i jego rodzicami.

Jest wrażliwy na problemy i trudności etyczne, jakie może napotkać w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju i problemami psychologicznymi.

Metody i kryteria oceniania:

Ćwiczenia - oceniana będzie praca grupowa, przygotowanie do zajęć (sprawdzane m.in. przez "wejściówki") oraz aktywność na zajęciach; wymagana jest obecność na zajęciach

Zakres tematów:

Rola psychologa w diagnozie i terapii dziecka.

Diagnoza kliniczna dziecka.

Kryteria diagnostyczne wybranych zaburzeń rozwojowych w praktyce klinicznej (całościowe zaburzenia w rozwoju, ADHD, zaburzenia zachowania, zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe).

Rodzina jako kontekst diagnostyczny.

Wywiad, obserwacja, metody diagnozy i opiniowanie na podstawie dobrych praktyk.

Wybrane metody terapii dostosowane do rodzaju zaburzenia.

Metody dydaktyczne:

Praca w grupach, symulacja rozmów z pacjentami, układanie planu diagnozy i ewentualnej terapii,

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 jednokrotnie, sobota (konkretny dzień, zobacz opis przedmiotu), 13:15 - 15:40, sala 1073/1074
jednokrotnie, niedziela (konkretny dzień, zobacz opis przedmiotu), 10:30 - 12:55, sala 1069
Agnieszka Siedler 26/ szczegóły
2 jednokrotnie, sobota (konkretny dzień, zobacz opis przedmiotu), 10:30 - 12:55, sala 1069
jednokrotnie, niedziela (konkretny dzień, zobacz opis przedmiotu), 8:00 - 10:25, sala 1073/1074
Agnieszka Siedler 25/ szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Budynek dydaktyczny - główny A
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)