Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży 20-3F-PKD1
Wykład (WYK) Semestr zimowy dla niestacjonarnych 2018/2019

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 15
Limit miejsc: (brak limitu)
Literatura:

Literatura obowiązkowa:

1. DC:0-3R (2005). Klasyfikacja diagnostyczna. Warszawa: Wyd. „Fundament”.

2. ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja Dziesiąta. (1997, 2000) Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius”, Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Kraków, Warszawa (188-238).

3.Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk:GWP.

4. Kmita, G. (2007). Małe dziecko i jego rodzina – z teorii i praktyki wczesnej interwencji psychologicznej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.5 (s.67-105).

5. Kołakowski, A., Wolańczyk, T., Pisula, A., Skotnicka, M., Bryńska, A. (2007). ADHD-zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Gdańsk: GWP.

6. Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa:PZWL.

7. Namysłowska, I. (2007). Psychiatria dzieci i młodzieży.

8. Rola, J. (2001). Depresja u dzieci, Kraków: Wyd.”Impuls”.

9. Święcicka, M. (2003). Problemy psychologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t. 1.

10. Święcicka, M. (2011). Metody diagnozy w psychologii klinicznej dziecka i rodziny. Psychologia kliniczna dziecka i rodziny, t.8.

11. Święcicka, M., Zalewska, M. (2005). Problematyka kontaktu w diagnozie i terapii dzieci. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, t.3

12. Wolańczyk ,T., Komender, J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

13.Anderson, R., Dartington, A. (red.) Przetrwać dojrzewanie. Zaburzenia okresu dojrzewania z perspektywy klinicznej. Oficyna Ingenium, Warszawa 2012.

14. Tryjarska, B. (red.) Bliskość w rodzinie. Więzi w dzieciństwie a zaburzenia w dorosłości. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2012.

Literatura uzupełniająca:

1. Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera, Warszawa: Wyd. Zysk i S-ka.

2. Biała M. (1994) Teoria zabawy wg. Koncepcji D.W. Winnicotta, Nowiny Psychologiczne 4.

3. Danielewicz, D., Pisula, E. (2011). Rodzice i rodzeństwo wobec trudności w zdrowiu i rozwoju dziecka, Warszawa: Wyd. APS.

4. Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.

5. Winnnicot D. Bawienie się. Rozważania teoretyczne. w: Brzezińska A., Czub T., Lutomski G., Smykowski B. (1995) Dziecko w zabawie i świecie języka.

6.Namysłowska, I. (red.) Zaburzenia psychiczne dzieci i młodzieży. Wybrane zagadnienia. Biblioteka Psychiatrii Polskiej, Kraków 2000.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Zna terminologię obowiązującą w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży i jej zastosowanie w dziedzinach pokrewnych.

Zna specyfikę oraz zasady etyczne diagnozy i pomocy psychologicznej skierowanej do dzieci i młodzieży.

Zna obraz kliniczny, kryteria diagnostyczne i patomechanizm zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego.

Rozumie i poddaje analizie procesy psychologiczne i czynniki mogą wpływać na zakłócenie rozwoju dzieci i młodzieży.

Umiejętności

Określa potencjalne problemy psychologiczne, jakich może doświadczać dziecko i adolescent na kolejnych etapach rozwoju.

Posiada podstawowe umiejętności wnioskowania o rozpoznaniu oraz przyczynach zaburzeń lub problemów psychologicznych na podstawie obserwowanej u dziecka czy adolescenta specyfiki funkcjonowania.

Potrafi określać skutki występowania zaburzeń u dzieci i młodzieży dla funkcjonowania jednostki oraz jej bliższego i dalszego otoczenia.

Kompetencje społeczne

Posiada świadomość specyfiki kontaktu klinicznego z dzieckiem i jego rodzicami.

Jest wrażliwy na problemy i trudności etyczne, jakie może napotkać w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju i problemami psychologicznymi.

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin - test jednokrotnego wyboru (około 60 pytań z zakresu treści wykładu, literatury i ćwiczeń). Próg zaliczenia 60 % poprawnych odpowiedzi.

Zakres tematów:

1. Wprowadzenie – charakterystyka i obszar dziedziny, historia psychologii klinicznej dziecka w Polsce, podstawowe pojęcia. Pojęcie normy. Modele klasyfikacji zaburzeń – omówienie wybranych klasyfikacji. Etiologia zaburzeń u dziecka. Etyka psychologa dziecięcego.

2. Diagnoza w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży- proces diagnozy, techniki diagnostyczne, wywiad i obserwacja. Fazy rozwoju dziecka z perspektywy psychologii klinicznej.

3 i 4 .Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych:

Zaburzenia ze spektrum autyzmu. Charakterystyka.

Zaburzenia hiperkinetyczne.

Zaburzenia zachowania i zaburzenia opozycyjno-buntownicze, mieszane zaburzenia zachowania, zaburzenia osobowości u młodzieży

Zaburzenia lękowe. Lęk separacyjny, nadmierny lęk, fobie, unikanie kontaktów społecznych, mutyzm. Etiologia, patomechanizm zaburzeń, role symptomu dla dziecka oraz jego rodziny.

Zaburzenia nastroju (depresja i CHAD). Próby samobójcze, samookaleczenia, nadużywanie substancji, uzależnienia behawioralne.

5. Rodzina a dziecko. Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Zaburzenia dziecka jako problem systemowy. Dziecko w systemie rodzinnym i społecznym.

Metody terapii, etyka pracy z dzieckiem, podsumowanie

Metody dydaktyczne:

Prezentacja Power Point, studia przypadków

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 (brak danych), (sala nieznana)
Dominika Wiśniewska 74/ szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.0.0-7 (2024-02-19)