Literatura: |
• Bogdanowicz M. (1994), O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu. Odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli. Lubin.
• Bogdanowicz M. (2008), Portrety nie tylko sławnych osób z dysleksją, Gdańsk.
• Davis R.D., Braun E.M. (2001), Dar dysleksji, Poznań.
• Gruszczyk-Kolczyńska E. , Zielińska E. (1992), Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki, Warszawa.
• Hallowell E., Ratey J.J. (2004), W świecie ADHD, Wydawnictwo Media Rodzina, Poznań.
• Kozłowska A. (1984), Zaburzenia emocjonalne u dzieci w wieku przedszkolnym, WSiP, Warszawa.
• Nartowska H. (1986), Wychowanie dziecka nadpobudliwego, Wydawnictwo Nasza Księgarnia, Warszawa.
• Nartowska H. (1999), Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo, PZWS, Warszawa.
• Olechnowicz H. (2004), Wokół autyzmu. Fakty, skojarzenia, refleksje, WSiP, Warszawa.
• Opolska T., Potempska E. (1999), Dziecko nadpobudliwe. Program korekcji zachowań, CMPP-P MEN, Warszawa.
• Popielarska A. (1989), Psychologia wieku rozwojowego, Warszawa.
• Radochoński M. (2001),Podstawy psychopatologii dla pedagogów, Rzeszów.
• Skibińska H. (2001), Praca korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu, Bydgoszcz.
• Spionek H, (1985), Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne, PWN, Warszawa.
• Spionek H. (1985), Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne, Warszawa.
• Wolańczyk T. (1999), Zespół nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci, Komitet Ochrony Praw Dziecka, Warszawa.
• Zakrzewska B. (1996), I Ty będziesz dobrze czytać, Warszawa.
• Zakrzewska B. (1996), Trudności w czytaniu i pisaniu. Modle ćwiczeń, Warszawa.
• Ziemska M (1980), Postawy rodzicielskie i ich wpływ na osobowość dziecka, w: Rodzina i dziecko, PWN, Warszawa.
|
Efekty uczenia się: |
Student ma podstawową wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym. Rozumie stałe następstwo okresów rozwojowych dziecka.
Student zna przebieg rozwoju dziecka od 3 do 5 roku życia ze szczególnym uwzględnieniem zmian w rozwoju intelektualnym, komunikacyjnym, emocjonalnym i społecznym.
Student rozumie rolę czynników zaburzających rozwój dziecka w wieku przedskzolnym, różnicuje rozwój prawidłowy i zaburzony.
Student potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności pedagogicznej. Na podstawie obserwacji i analizy zachowania dzieci potrafi dostrzec przejawy rozwoju prawidłowego i zaburzonego.
Student potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności pedagogicznej. Wie, do kogo się zwrócić o pomoc w przypadku ostrzej manifestujących się zaburzeń rozwojowych.
Student potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT). Potrafi wspierać dzieci w rozwoju w warunkach wychowania przedszkolnego.
Student ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny.
|