Zapobieganie zachowaniom problemowym okresu dzieciństwa i dorastania 200S-3C5ZZP
Wykład (WYK) Semestr zimowy 2016/2017

PODSTAWOWA

1. Bakiera, L. (2009). Czy dorastanie musi być trudne?. Warszawa: Scholar,

2. Wolińska, J.M. (2010). Agresywność młodzieży. Problem indywidualny i społeczny. Lublin: Wydawnictwo UMCS

3. Janicka, I., Liberska, H. (2014). Psychologia rodziny. Warszawa: PWN (cz. I rozdz. 6, cz. II rozdz. 4, 5, 6)

4. Jędrzejko, M.Z., Rosik, B.P., Kowalski, M. (red) (2015). Uzależnienia behawioralne. Pułtusk-Warszawa: Wyd. Akademii Humanistycznej i Centrum Profilaktyki Społecznej

5. Urban B. (2005). Zachowania dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych. Kraków: Wyd. UJ

6. Strelau, J., Zawadzki, B, Kaczmarek, M. (red)(2009). Konsekwencje psychiczne traumy. Warszawa: Scholar (rozdz. 2, 7 i 11)

UZUPEŁNIAJĄCA

1. Skwarek,B., Wulbach, E., Lewicka, I. (2014). Patologie i uzależnienia. Warszawa, Łódź: Wyd. AGH

2. Goszczyńska M, Studenski R. (red.) (2006). Psychologia zachowań ryzykownych. Warszawa, Żak.

3. Schaffer, H.R. (2005). Psychologia dziecka. Warszawa: PWN,

4. Brzezińska A., Hornowska E. (red.) (2004) Dzieci i młodzież wobec agresji przemocy. Warszawa

5. Minahan, J., Rappaport, N. (2014). Kod zachowania. Jak rozszyfrować i zmienić najtrudniejsze zachowania. Warszawa: Wyd. Fraszka Edukacyjna,

6. Woronowicz B. (2009). Uzależnienia. Warszawa: Parpamedia

7. Aouil B.,Czerwiński, K., Wosik-Kawala, D. (2014). Internet w psychologii. Psychologia w internecie. Toruń: Wyd. Adam Marszałek

8. Flannery D.J., Huff C.R (1999). Youth violence: prevention, intervention and social policy, Washington: American Psychiatric Press

Wiedza:

Student zna i rozumie pojęcie „zachowania problemowe” na tle charakterystyki okresu dorastania i wczesnej dorosłości.

Rozumie pojęcia i rolę czynników ochronnych oraz czynników ryzyka, potrafi podać przykłady dotyczące różnych zachowań problemowych.

Zna założenia podstawowych modeli wyjaśniających podejmowanie przez młodzież zachowań problemowych i zmiany zachowań zdrowotnych oraz koncepcji dotyczących czynników ochronnych.

Ma uporządkowaną wiedzę o patologiach i zaburzeniach związanych ze sferą zachowania człowieka oraz o ich biologicznych, społecznych i indywidualnych uwarunkowaniach.

Zna zasady promocji zdrowia i zdrowego trybu życia w aspekcie psychologicznym.

Umiejętności:

Student potrafi ułożyć program w zakresie profilaktyki pierwszo- lub drugorzędowej.

Kompetencje społeczne:

Student odznacza się dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań w zakresie profilaktyki zachowań problemowych.

Egzamin testowy - test jednokrotnego wyboru oraz część opisowa. Punkty obliczane są z całości, zalicza 60 % uzyskanych odpowiedzi

1. Pojęcie „zachowania problemowe” na tle charakterystyki okresu dzieciństwa, dorastania i wczesnej dorosłości;

2. Charakterystyka i psychologiczna analiza głównych form zachowań problemowych w okresie dzieciństwa i dorastania (niewłaściwe odżywianie się, brak aktywności fizycznej, wczesna inicjacja i aktywność seksualna;

3. Zaburzenia zachowania będące efektem doświadczeń kryzysowych (w tym elementy zaburzeń lękowych i zaburzeń odżywiania odżywiania);

4. Zaburzenia internalizacyjne i eksternalizacyjne dzieci i młodzieży;

5. Używanie substancji psychoaktywnych (palenie tytoniu, picie alkoholu, używanie narkotyków, dopalaczy), behawioralne, psychologiczne i fizjologiczne wskaźniki uzależnienia.

6. Uzależnienia behawioralne;

7. Zachowania antyspołeczne (kradzieże, wandalizm, różne formy agresji interpersonalnej, cyberbullying);

8. Model czynników ryzyka i czynników ochronnych,

9. Metodologia budowania programów prozdrowotnych.

Wykład

Prezentacja multimedialna

Praca własna studentów z literaturą